Hall of the Legends : Bellino II geb. in 1967 (Fr.), rec. 1.13,8 winsom ca Hfl. 3.000.000 (1.500.000 Euro) bruine hengst v. Boum III u. Belle de Jour III

"De Bulldozer"

Bellino II was een onverslaanbare kampioen. Eerst onder het zadel en later ook voor de sulky, echt een fenomeen!
Hij begon zijn carrière in Lyon in mei 1970 als driejarige met een derde plaats in 1.29 voor de sulky. Een maand later won hij zijn eerste koers, en wel in Vichy in 1.28. Later won hij nog een aantal koersen w.o. twee monté-koersen en hij sloot het jaar af met een overwinning in de klassieke Prix de Vincennes (monté) in 1.20.
Als vierjarige liep hij alleen in monté-koersen en was nagenoeg onklopbaar; hij won er 8.
Als vijfjarige won hij weer een aantal belangrijke monté-koersen en werd voor de sulky o.a. derde in het Criterium des 5 Ans in 1.18, zijn toenmalige record. Voor de sulky wilde hij nog wel eens wegspringen.
Het volgende jaar was ongeveer een herhaling van het voorgaande, met nu zijn eerste overwinning in de Prix du Cornulier, en voor de sulky werd hij derde in de Prix René Balliere in 1.17.

Als zevenjarige werd hij tweede in de Cornulier, derde in de Prix de Paris en won o.a. de Prix René Ballière in 1.16, de laatste twee genoemde koersen voor de sulky. Hij werd toen vooral beschouwd als een top-monté-paard, maar ging het voor de sulky steeds beter doen.
Vanaf zijn achtste jaar was hij onklopbaar in beide disciplines. Op de sulky nam Jean-René Gougeon plaats.
Hij won de Cornulier en 2 weken later de Prix d'Amérique, 2 weken later de 3200 m lange Prix de Paris en een maand later het Grand Criterium de Vitesse in 1.15 over 1609 m in Cagnes. Over allround gesproken!
Hij ging dat jaar ook voor het eerst over de grens en won in Napels (Lotteria), Modena (in 1.14), Rome en het Elite-Rennen van Gelsenkirchen. In het Wereldkampioenschap op Roosevelt Raceway (New York) werd hij tweede.

In 1976 won hij als 9-jarige weer de hele rij van het voorgaande jaar, met nu ook nog de Prix de France ertussen in 1.15 over 2275 m. Later in het jaar ook nog de l'Atlantique, René Ballière en de Bourbonnais.
In het buitenland won hij weer de serie en finale van de Lotteria in Napels, een sprintkoers in Turijn en hij werd tweede in Munchen en opnieuw tweede In het Wereldkampioenschap in New York.

In zijn laatste koersjaar als 10-jarige in 1977 werd Bellino derde in de Cornulier en leek hij wat minder goed, maar een week later won hij voor de derde keer in successie overmachtig de Prix d'Amérique. Hij werd de vierde in de Prix de France en won een week later de de Prix de Paris. In Duitsland werd hij drie keer geklopt en hij werd voor de derde keer tweede In het Wereldkampioenschap in New York. De 800m baan van Roosevelt Raceway lag hem blijkbaar toch wat minder, alhoewel drie keer tweede worden toch wel wat over zijn kwaliteiten zegt. In Nederland was hij echter onklopbaar en won dat jaar de Grote Prijs der Lage Landen op Duindigt in 1.17. De buldozer nam afscheid van de baan in Hilversum, waar hij de serie en de finale van de Prijs der Giganten won. In de finale, zijn laatste koers, verbeterde hij het Europees record naar 1.13,8 over 1609 m.
Hij won de Prix du Cornulier (monté) en de Prix d'Amérique (sulky) beide driemaal! Dat is door geen ander paard gepresteerd. Ook de lange Prix de Paris won hij driemaal.

Belino II was een oergezond, geweldig sterk paard, met een enorme vechtlust. Een om de kop mee te nemen en gewoon door te duwen. Hij werd daarom werd "de bulldozer" genoemd. Zo zag hij er ook uit. Hij was geen elegante verschijning, maar een grote dikke doordouwer met veel snelheid en uithoudingsvermogen.
Vanaf zijn achtste jaar was de beroemde Jean-René Gougeon zijn vaste rijder. Hij zei over deze crack: "Rijden met Bellino was heel simpel, zo van, wie me leuk vindt moet me maar volgen. Maar niemand kon hem volgen. Ook de goede jongere Eléazar niet, nadat Bellino in zijn derde Prix d'Amérique 30 m aan de start had verloren."

Hij was niet zo'n braaf paard, zijn verzorger ging niet zonder een stok in de hand met hem aan de wandel. Anders liep Bellino met zijn verzorger in plaats van andersom.

In de fokkerij heeft hij niet veel gebracht, doordat hij al snel overleed.
In Nederland had hij 1 product: de goede stayermerrie Wellino Terraise 1.18,3 die een winsom had van ruim 60.000 gld.


(hier met trainer/pikeur Leopold Verroken)