direct naar de laatste berichten

Right Side Up is het product van twee bijzondere paarden, waar de Hippodromers iets mee hebben.
Vader Kailash is de crack van de bestuursleden Hans en Jos Huiberts en de drafsportvriendenclub was de fanclub van dit fantastische paard.
Moeder Fresh Up was het eerste koerspaard van de club. Zij won al snel een aantal koersen, waarbij haar sterke laatste ronde de clubleden tot groot enthousiasme bracht. Na enkele jaren kreeg de merrie een peesblessure en heeft de club haar terugverkocht aan haar fokker Cees Schut. Toen deze na twee veulens een jaar wilde overslaan, hebben de Hippodromers een deal met hem gemaakt: De merrie werd gedekt door Kailash, Cees werd de fokker en de club eigenaar van het veulen. Na een echte verkiezing kreeg het hengstveulen de naam Right Side Up.
Hij groeide voorspoedig tot een prachtige grote donkerbruine hengst en werd voorzichtig op zijn koerscarrière voorbereid. Als tweejarige mocht hij alleen in december een kwalificatiekoers lopen. De kenners waren onder de indruk en zagen er een toekomstige klassieker in. Als driejarige liep hij een aantal sterke koersen, won op vaderdag en op moederdag op Duindigt, maar kreeg last van een gedraaide teelbal. Helaas gingen de klassieke koersen hierdoor aan hem voorbij en kwam hij een half jaar niet aan de start. Als vierjarige in 2003 begon hij met een tweede plaats en een gemakkelijke overwinning op Duindigt en won twee maanden later een Stakes-koers. In de kwart- en de halve Finale van de Vierjarigen-Derby was hij net buiten het geld, maar hield er wel een mooi record van 1.16,5 over 2100 m aan over. Daarna werd hij wat te fel bij de start, reden waarom hij in het najaar van 2003 volledig is gecastreerd. Door ziekte moest zijn debuut in 2004 worden uitgesteld. In het najaar van 2004 werkte RSU als vanouds, hij leek zelfs sterker dan ooit, wat resulteerde in een aantal aansprekende overwinningen. Right Side Up werd een uitstekende serie-winnaar, die vooral in Groningen onoverwinnelijk leek.
Later kwam hij zwaarder te staan en werd hij minder onoverwinnelijk, maar hij blies steeds zijn partijtje mee, ook in de monté.

Aankondiging veulenproject in nieuwsbrief nr. 63 van mei 1998:

Nieuwe Impulsen: Runner Up?
Fresh Up heeft enkele weken geleden een hengstveulen ter wereld gebracht van de Amerikaanse hengst Demilo Hanover en moet dus eigenlijk binnenkort weer gedekt worden.
Toen ik drie maanden geleden aan Cees vroeg of hij geinteresseerd was in Kailash als de volgende partner voor Fresh Up, antwoordde hij bevestigend en de afspraak was snel gemaakt. Toen ik dat aan enkele clubleden vertelde, zeiden zij dat een product van die combinatie misschien wel iets voor onze club zou zijn. Onlangs krabbelde Cees echter terug: hij heeft geen ruimte meer en krijgt teveel paarden. Express Up is onlangs vertrokken, maar hij heeft nu toch weer 4 paarden (Fresh Up met veulen, Jonker Up en Noortje Up) en even zoveel boxen. Toen ik dat aan de clubleden vertelde, ontstond het idee om te kijken of we niet zelf een veulen konden fokken uit de bovengenoemde combinatie.
We zijn eens met Cees gaan praten en komen nu met het volgende plan.
Er zal een groep B worden gevormd uit het Hippodromerledenbestand, waarvoor je je op kunt geven. Deze groep zal uit tenminste 10 leden bestaan. De Beheerstichting wordt eigenaar van het veulen en groep B-leden worden certificaathouders. Cees Schut betaalt het onderhoud van Fresh Up. Groep B betaalt de kosten van dekking en registraties (ca. Hfl. 500,--). De gebroeders Huiberts stellen hun dekhengst Kailash beschikbaar voor groep B tegen kostprijs, zijnde de provisie voor Hans Tambach en kosten NDR, alleen bij een levend veulen. Cees Schut wordt de fokker van het veulen en zal later de fokpremies incasseren. Meteen na de geboorte wordt het veulen eigendom van groep B, die ook alle registratiekosten en inleggelden betaalt. Het veulen blijft bij de moeder lopen totdat het ongeveer 5 à 6 maanden oud is, e.e.a. afhankelijk van het weer. De kosten hiervan zijn voor groep B minimaal. Daarna wordt het beestje door groep B ergens anders ondergebracht.
De beheerstichting zal voor groep B een aparte rekening openen en een aparte boekhouding bijhouden. Alle lusten en lasten worden gelijk over de certficaathouders B verdeeld. De kosten komen dus naast die voor de club (groep A) moeten worden betaald (zoals bekend is dat voor groep A Hfl. 50,-- per maand voor alle leden) en worden als volgt ingeschat bij 10 certificaten:
- mei 1998 t/m april 1999: Fresh Up drachtig, kosten totaal ca. Hfl. 600,--, dus ca. Hfl. 5,-- per maand per lid
- mei 1999 t/m september 1999: veulen loopt bij de moeder, totaal ca. Hfl. 1.200,-- voor dekgeld, dierenarts, etc., dus ca. Hfl. 30,-- per maand per lid
- oktober 1999 t/m september 2000: jaarling is bij iemand onder gebracht, totaal ca. Hfl. 3.600,--, dus ca. Hfl. 30,-- per maand per lid
-oktober 2000 t/m september 2001: beleren en aanvang training, totaal ca. Hfl. 9.000,--, dus ca. Hfl. 75,-- per maand per lid
-vanaf oktober 2001: (paard volledig in training) totaal ca. Hfl. 12.000,-- per jaar, dus ca. Hfl. 100,-- per maand per lid. In de hoop dat dan spoedig prijzengeld verdiend gaat worden, zodat er ook nog wat terugkomt. Alle opbrengsten zullen, na aftrek van de kosten, over de groep B-leden worden verdeeld. Het veulen zal voor alle klassiekers worden ingeschreven.

Als je mee wilt doen, laat het mij even weten, dan zul je de officiële voorwaarden ontvangen met een invulstrook, waarmee je voor groep B kunt inschrijven. Zoals gezegd: het project zal alleen doorgaan als er tenminste 10 certificaten kunnen worden uitgeschreven en in dat geval moet Fresh Up eind mei worden gedekt.
Oh ja, we hebben al een mooie naam: Runner Up! (Of weet iemand een nog mooiere?)

Veulenproject van start, ons embryo Runnertje Up, uit nieuwsbrief nr. 64 van juni 1998:

In de vorige nieuwsbrief is het plan voor ons veulenproject uit de doeken gedaan. Voorwaarde was dat zich 10 certificaathouders zouden opgeven. Bij het begin van de jaarvergadering hadden we er 8: Ben, Herman, Henk, Jos, Barry, Robin, Cees en Hans. Tijdens de discussie over dit onderwerp werd naar voren gebracht dat het toch wel heel lang duurt voordat je aan koersen toe bent, en dat het dan al heel wat geld gekost zal hebben, maar aan de andere kant, dat een eigen veulentje fokken toch wel heel leuk is, dat Fresh Up en Kailash toch wel een hele speciale plaats in ons hart hebben. Toen dat laatste gezegd was gaf Robert zich gewonnen en hadden we 9 gegadigden. Nog één!!! Wim zei dat zijn dochter hem had aangeraden om mee te doen, maar dat hij het te lang vond duren. Van al dat praten en moppentappen kreeg hij echter dorst en uiteindelijk zei hij: "Als jullie nog een rondje geven, doe ik mee!" Nou, daar moest natuurlijk op gedronken worden. Het veulenproject kon doorgaan en we hebben weer iets om van te (Hippo)dromen: Een kruising van twee paarden met een fantastisch koerskarakter, met een uitstekende laatste ronde, met maat, uitstraling en persoonlijkheid. Als daar geen topper uit komt, dan weten wij het niet meer.
Op 6 en 9 juni is Fresh Up gedekt (geïnsemineerd). Dus als alles goed gaat, zal het veulen in de eerste helft van mei 1999 worden geboren. Bij de echoscopie op 29 juni heeft Hans Tambach ons embryo al gezien (als een vlekje). Over een paar weken zal het nog een keer worden gescand.
We hebben bij Cees Schut bedongen dat wij (de certificaathouders-B) het veulen een naam zullen geven. Het bedenken van de mooiste en gekste namen is al begonnen. Tijdens ons jaarlijks uitje zijn er tientallen over de tafel gegaan. Ook enkele vrouwen deden mee. We willen er een prijsvraag van maken. Alle namen (die met een R moeten beginnen) kunnen worden ingediend bij de secretaris en dat mag je doen zo vaak als je wilt met serieuze, maar ook idiote namen. En ze hoeven niet te eindigen op Up. Dus schrijf op en dien in, anders vergeet je ze weer. Na een schifting zullen de mooiste bij elkaar worden gezet en hieruit zullen de certificaathouders-B via een puntensysteem een naam uitkiezen als het veulentje geboren is. Voorlopig zullen we ons embryo nog maar Runner Up blijven noemen.

De conceptie van Runner Up

door Hans Huiberts

Het is een mooie zomerse dag, de zesde juni in 1998. Ben van de Ven, Barry Goudsblom en schrijver dezes vernemen 's morgens bij Tom op stal dat het die middag zal gaan gebeuren: Fresh Up is hengstig en Kailash zal om 16:00 uur door dekstation-houder Hans Tambach worden opgehaald. Fresh Up heeft dat goed getimed op onze vrije zaterdag.
De drie genoemde mede-eigenaren van het toekomstige veulen rijden bijtijds naar het dekstation in Egmond-Binnen. Je weet maar nooit of de plannen worden gewijzigd. We kijken wat rond en zien Fresh Up met haar hengstveulen Presh Up in een box staan. Ze heeft haar staart omhoog en knip-oogt. Een kwartiertje later komt de veewagen het terrein opgereden met aan boord een luid hinnikende hengst. Ja, Kailash weet inmiddels al hoe laat het is. Hij komt nogal onbesuisd de klep afgesprongen en giert het uit van de voorpret. Als hij naar de dekstal loopt, beginnen de kerklokken van de naastgelegen abdij (waar Boudewijn de Groot zo mooi over heeft gezongen) te luiden. Is dat geen goed teken?
Fresh Up kijkt verlangend naar die prachtige jonge hengst, die met veel bravour naar binnen komt gelopen. Kailash heeft echter alleen maar oog voor een met leer bespannen houten bok, waartegen hij begint te duwen en te bijten. Die kent hij nog van de vorige keer. Fresh Up vraagt zich af: "wat heeft dat houten ding, wat ik niet heb? Een mooiere staart soms?". (Fresh Up heeft een heel dun staartje). Assistente Loes Kuulman houdt de hengst aan zijn halster vast en spreekt hem geruststellend toe. Hans Tambach staat met de warme kunstschede klaar naast de bok. Na nog wat verbaal geweld springt kwajongen Kailash nogal wild op de bok en Hans komt in actie. Even later levert de hengst onder gekreun zijn deel in ons veulen af. Veel rustiger nu loopt hij weer terug naar de veewagen.
Na dit kunstmatig gedoe moet de inseminatie volgen, want we hebben het over K.I. Hans neemt ons mee naar zijn "laboratorium". Daar legt hij een druppeltje van Kailash' levenssappen onder de microscoop en begint aan de knoppen te draaien. Wij kijken gespannen toe. Je kunt een speld horen vallen en even later mompelt Hans iets van "ziet er goed uit" en dan mogen wij kijken. Het krioelt van de langwerpige "donderkopjes" met lange zwiepende staarten. Schitterend om te zien. Vervolgens wordt het sperma gemengd met een gele vloeistof en goed geschud. Hans doet het mengsel in een grote injectiespuit met daaraan een ongeveer 60 cm lang rietje.
Nu wordt Fresh Up opgehaald en in de travaille gezet. (Voor wie dat niet weet: dit is een kubusvormig hekwerk van houten palen of ijzeren buizen, waaruit de merrie niet kan ontsnappen en niet achteruit kan slaan). Haar veulen Presh Up loopt er wat ongemakkelijk omheen. Hans neemt het uiteinde van het rietje in zijn linkerhand en duwt zijn hele arm in de schede van de merrie. Met de andere hand drukt hij de spuit leeg. Fresh Up vindt het allemaal goed, ja, misschien zelfs wel lekker. Ze is tenslotte hengstig en de arm van Hans en de roede van de hengst komen qua afmetingen aardig overeen. De snelste of de sterkste van de miljoenen spermatozoïden kan nu gaan samensmelten met het eitje van de merrie. Zij mag weer terug naar haar box.
Buiten is het opeens aardedonker geworden en het begint keihard te regenen en te onweren. Oogverblindende bliksemflitsen en oorverdovende donderslagen volgen elkaar snel op. Wat is dit nou weer voor teken? Eerst die kerkklokken, als bij een huwelijksvoltrekking, en nu dat noodweer bij de conceptie van ons veulen. Dat moet iets betekenen. Dit wordt echt geen gewoon veulen. Nee, dit wordt een super-crack! Let maar op.

Fresh Up drachtig, uit nieuwsbrief nr. 65 van september 1998:

In juli is Fresh Up door dierenarts Geytenbeek gescanned en drachtig bevonden. Volgens Cees Schut ziet de merrie er fantastisch uit. We roepen de mensen uit groep B hierbij op om af en toe eens bij onze draagmoeder te gaan kijken en haar te verwennen met bijv. een zak lekkere winterpenen (Hfl. 1,49 bij de Vomar). Dat is goed voor het moreel van merrie en toekomstige eigenaar van het veulen, en ook voor de groei van het embryo! We kunnen weer gaan aftellen. Nog ongeveer 7 maanden te gaan...........
Aan rekeningen is tot nu toe betaald Hfl. 270,-- excl. BTW, dus Hfl. 27,-- de man. Voor groep B wordt bij de Beheerstichting natuurlijk een aparte boekhouding bijgehouden en de BTW kan worden teruggevangen van de belastingdienst.
Cees Schut vindt het goed dat wij (de certificaathouders-B) het veulen een naam geven, maar zou het toch wel op prijs stellen als er Up achter kwam te staan. Er is al 1 inzending binnen (zie bijlage), en ik heb er zelf al een paar opgeschreven: Rup Rup, Rapper Up, Remake Up, Rapsody Up, Rijke Yup, Rolling Up, Right Side Up, Roll Upside, Roll it Up, Riding Up, Rynstone Up, Resh Up, Roskilde, maar ik blijf Runner Up toch de mooiste vinden, alhoewel.....Right Side Up...... Wie weet een mooiere? Overgrootmoeder Hurry Up had trouwens een dochter, die Runner Up heette, maar die had geen record en geen gulden verdiend. En dat is geen goed teken.
De Hippodromers-groep B bestaat op dit moment uit de volgende 10 man: Ben, Herman, Henk, Jos, Barry, Robin, Cees, Hans, Robert en Wim. Maar misschien komen er nog andere Hippodromers bij.
Nadat in een komende bestuursvergadering de "haken en ogen" van de constructie met nieuwe groep B zijn besproken en een agenda is opgesteld, zullen we een datum prikken voor een vergadering met de B-leden en eventuele andere geïnteresseerden. Misschien iets voor als het Alkmaar-seizoen voorbij is. Wat moet je anders op zo'n maandag-avond doen?

"Runner Up in concept", thema van nieuwsbrief nr. 66 van november 1998:

Het is natuurlijk heel leuk dat we na (en naast) het koerswezen nu ook het fokkerijgebeuren van nabij kunnen meemaken. De twee disciplines zijn nauw met elkaar verbonden, de ene kan zonder de andere niet bestaan. Je zult zien dat de fokkerij minstens zo leuk is als de drafsport en dat drafsport bedrijven met een eigen fokproduct veel meer voldoening geeft. (Ik kan het weten). Bovendien is het natuurlijk ook voor de partners en de kinderen van onze leden een hele leuke ervaring. Betrek hen er ook bij.
We zullen trachten om de direct betrokkenen (de toekomstige eigenaren), maar ook alle fans, via de nieuwsbrief op de hoogte te houden van Fresh Up's drachtigheid. Het is toch een beetje alsof je eigen vrouw zwanger is, nietwaar? Ook dan gaat de echtgenoot dikwijls mee naar de controle en naar de zwangerschapscursus. Hier volgt een verkorte drachtigheidscursus.
Bij paarden gaat het zo: Ca. 8 dagen na de geboorte van een veulen kan de moeder al weer gedekt worden. Wij hebben echter 4 weken gewacht, wat beter is. De eerste maanden is het vruchtje nog heel klein en vraagt dan nauwelijks energie van de merrie. Het merendeel van haar energie is (naast haar eigen behoefte) bestemd voor de melkproduktie t.b.v. het veulen dat bij haar loopt. Na enkele weken begint dit veulen al gras te eten. De melkproduktie van de merrie loopt van ca. 12 liter per dag in het begin (als het veulentje nog niet zoveel kan drinken) op tot ca. 16 liter na 3 maanden en wordt dan langzaam aan minder tot ca. 10 liter als het veulen 5 à 6 maanden oud is. Die is dan al steeds meer gras gaan eten en wordt op deze leeftijd bij de moeder weggehaald. De melkproductie stopt en het uier droogt op. Het embryo is dan ongeveer zo groot als een haas (met kleinere oren) en vraagt steeds meer voeding en bouwstoffen. Zover zijn we nu. Ter illustratie voegen we bij deze nieuwsbrief een copie van een bladzijde over zwangerschap en geboorte uit "Het mooiste Paardenboek".
Ik ben op 10 oktober bij Cees Schut en Fresh Up geweest. Ze zag er heel goed uit (Cees ook trouwens) Haar toen 5 maanden oude veulen Presh Up was 2 weken daarvoor afgespeend (van de moeder gescheiden), dus alles in haar lichaam is nu op haar (en ons) embryo gericht. Dat zal steeds harder gaan groeien. Nog 6 maanden.... we zijn al bijna halverwege.
Op 19 oktober hebben wij de dierenarts de merrie laten opvoelen, om toch nog wat meer zekerheid te hebben. We wilden ons niet blij laten maken met een dode mus of, zo je wilt, een dode vrucht. Fresh Up is wat dat betreft een rare. In december van het vorig jaar leek de merrie hartstikke hengstig en dacht Cees Schut dat ze leeg was. Vijf maanden later kreeg zij echter een veulen. Je hebt dus blijkbaar naast schijnzwangerschappen ook schijngustschappen. Maar wat zei die dierenarts nu op 19 oktober? Wel, hijs de vlaggen, Fresh Up is drachtig!
Ik vind dat een goed paard een mooie naam moet hebben en heb daarom weer een paar namen opgeschreven om later uit te kunnen kiezen:
Railash F Up, Rosy Up, Ragtime Up, Riedel Up, Rucker Up, Right Line Up, Racket Up, Remington Up, Racing Up, Relaxing Up, Realy Up
en de varianten: R Blup, Riper Cup, Rotary Clup, Res Hup, Ready Up Go, Rechterkant boven (vertaling van Right Side Up)
Ik stel voor dat er een namencommissie wordt ingesteld, die een vóór-selectie maakt, waaruit de groep B-leden kunnen gaan kiezen zodra het veulen bij de moeder loopt. Een veulen moet binnen 14 dagen na de geboorte worden aangegeven bij de stamboek-afdeling van de NDR, dus dan moet snel worden gehandeld.

Bijlagen:
- blz. 210 (over zwangerschap en geboorte) uit "Het mooiste Paardenboek"


terug naar de inhoudsopgave

Het gaat goed met Fresh Up, uit nieuwsbrief nr. 67 van december 1998:

Cees Schut vertelde ons dat het heel goed gaat met Fresh Up. Het is nu duidelijk te zien dat ze drachtig is.Nog iets meer dan 4 maanden .....
Namen:
Henk Voormeer heeft in een gesloten envelop een naam opgegeven en mij deze naam ook in het oor gefluisterd. Ik mag hem echter niet noemen; er rust een zogenaamd "embargo" op. Toen ik het hoorde, dacht ik: waarom ben ik daar zelf niet opgekomen; het ligt zo voor de hand en het klinkt ook nog goed. Wie weet komt een ander met dezelfde naam. Die mag dan van Henk de hoofdprijs krijgen, als hij maar de (gedeelde) eer krijgt de naam medebedacht te hebben.
Maar de namen-race is nog niet gelopen; er zullen ongetwijfeld nog nieuwe bedacht worden en als apotheose volgt er een heuse verkiezing onder de leden van groep B.
Verder zijn er nog twee namen opgegeven: Robert Up en René Up. Eén keer raden uit welke hoek deze komen.

terug naar de inhoudsopgave


Nog 3 maanden te gaan, uit nieuwsbrief nr. 68 van februari 1999:

Nog 3 maanden .....
Namen: Ben heeft er nog vier bedacht: Red Adair Up, Ragstail Up (voddestaart omhoog), Refresh Up en Refreshment Up. Vooral Refresh Up is een hele mooie en toepasselijke en ik mag nu wel verklappen dat dit ook de naam is die Henk in mijn oor gefluisterd heeft. Wie nog aan de namenwedstrijd mee wil doen, moet zo langzamerhand toch wel iets heel moois gaan bedenken. Wie van de andere leden, buiten de reeds opgegeven 10 leden, nog wil deelnemen in het veulen krijgt ook nog een kans.

terug naar de inhoudsopgave

Nog 3 weken te gaan, uit nieuwsbrief nr. 69 van april 1999:

Nog ca. 3 weken, ja, we gaan nu in weken tellen! De bedoeling is dat onze draagmoeder bijtijds naar Hans Tambach wordt gebracht om af te veulen. Hans heeft daarvoor in zijn boerderij een grote kraambox met camera-bewaking. We laten niets aan het toeval over.
Fresh Up ziet er fantastisch uit en heeft een prachtige dikke buik. Als daar geen schitterend veulen uit komt. Trouwens, haar oudste product Noortje Up (van Sandman Lobell) is al 2 keer meegeweest naar Duindigt om te werken en deed dat heel goed. Tom reed haar en was enthousiast. Het wordt een goede draver. Op 1e Paasdag hebben de neven Goudsblom en de gebroeders Huiberts het met eigen ogen gezien en zij kunnen dit beamen.
De naamverkiezing nadert zijn ontknoping. Er zijn geen nieuwe namen meer ingezonden. Het lijkt ons het beste als we, zolang het geslacht nog niet bekend is, zowel een jongensnaam als een meisjesnaam kiezen. We sommen de mooiste op, eindigend met "Up", want dat hebben we aan Cees Schut toegezegd:
Voor de hengst: Right Side Up (of Rightside Up), Ragstail Up, Refresh Up, Return Up, Runner Up, Rolling Up, Roll it Up, Riding Up, Ragtime Up, Rucker Up, Remington Up, Racing Up, Robert Up (of Robert V. Up?).
Voor de merrie: Refresh Up, Refreshment Up, Rapsody Up, Rosy Up, Rightside Up, Runner Up, Remake Up, Realy Up.
Laat deze namen eens op je inwerken, denk aan een sterke Derbywinnaar en kies daar dan de best klinkende naam bij. Ga op de WC zitten (daar klinkt het goed), denk aan de luidsprekers op Duindigt en roep hardop met je ogen dicht: "aan de kop gaat .............. Up, op 8 lengten gevolgd door........". Dit doe je met alle namen en geeft dan punten. En trek je hierbij niets aan van je familieleden, want die hebben immers geen verstand van paarden.
Daarna denk je aan een mooie Derbywinnares en doe hetzelfde. Binnenkort zullen de groep B leden een verkiezingsformulier ontvangen, waarop ze met punten hun voorkeur kenbaar kunnen maken.

Hij is er: Right Side Up, uit nieuwsbrief nr. 70 van mei 1999:

Op maandag 10 mei 1999, op de verjaardag van fokker Cees Schut, is bij Hans Tambach in Egmond-Binnen ons veulen geboren. De eerste nakomeling van Kailash en de derde van Fresh Up. De merrie liep al vanaf de vroege ochtend buiten en had 's morgens nog ruzie gehad met een Fries paard. Rond 13:00 uur zag Hans een pootje naar buiten steken en heeft hij Fresh Up naar binnen gehaald, waarna al spoedig het bruine hengstveulen ter wereld kwam. De klokken van de naastgelegen Egmondse Abdij begonnen te luiden. Binnen 2 uur stond hij al te drinken, nog wel wat wankel, maar alles verliep volgens het boekje. Het is een groot veulen met lange benen zonder aftekeningen, een echte "Up" om te zien dachten we eerst, maar later zagen we er ook wel wat van Kailash in. Het goede nieuws werd al snel verspreid onder de 10 nieuwe eigenaren van het jonge dier en 's avonds werden tijdens de koersen in Alkmaar de naamverkiezingsformulieren uitgedeeld.
De volgende dag zijn de meeste van de 10 Hippodromers op kraamvisite geweest, waarvan sommige met vrouw en/of kind. Op dinsdag-avond stonden er 14 mensen rond de kraambox het veulen te bewonderen. Wim Groot had indertijd met wat aarzeling deelgenomen aan het project omdat hij het zo lang vond duren voordat zo'n veulen in de baan kwam. Maar, nu met het veulen naast de moeder, zei hij dat hij nooit had gedacht dat hij het zo leuk zou vinden. Ook de echtgenotes en kinderen van de leden vinden het natuurlijk prachtig.
Op Hemelvaartsdag 's middags ook weer veel bezoek bij moeder en kind en toen heeft de kleine voor het eerst even een halstertje om gekregen en in de box met "ome Hans" en "oom Robert" aan een touwtje meegelopen. Het is een braaf en verstandig dier. Later mochten ze van "ome Hans Tambach" 10 minuten buiten lopen. De volgende dag werd dat een paar uur en op zaterdag bijna de hele dag. Fresh Up beschermde haar kind tegenover een andere merrie met veulen, die bij haar in het kampje liepen.
Op zondag-ochtend zijn moeder en kind opgehaald door fokker Cees Schut en naar Akersloot gebracht. Ook daar mochten ze al even buiten lopen, maar 's middags begon het te regenen en kregen ze "huis-arrest".
De 10 eigenaren van het veulen hebben via een stemformulier punten toegekend aan een twintigtal voorgeselecteerde namen en veruit de meeste punten waren voor Right Side Up. Zo gaat ons nieuwe paard dus heten. Voor de complete uitslag van de naamverkiezing zie de bijlage.

Na 2 dagen al buiten
rennen op Stoeterij Tambach.

Op zaterdag 22 mei a.s. gaan we met z'n allen op kraamvisite bij Fresh Up in Akersloot tussen 13:30 en 15:00 uur. Cees Schut zal ons ontvangen met koffie en beschuit met muisjes. Alle leden (met aanhang) zijn welkom, dus, naast de eigenaren, ook de fans.


terug naar de inhoudsopgave

Met z'n allen op kraamvisite, uit nieuwsbrief nr. 71 van juli 1999:

Op zaterdag 22 mei j.l. gingen we met 10 leden (7 eigenaren en 3 fans), 5 introducé's en 3 kinderen op kraamvisite bij Fresh Up en Right Side Up. Moeder en kind liepen buiten in een kampje, naast "Tante Noor (Up)". Right Side liet zich van zijn goede kant zien en liep volgens enkele mede-eigenaren al 1.18. Het is een zeer vriendelijk hengstje, dat naar je toekomt en en best wel even op je vingers wil sabbelen. (Pas op hij heeft inmiddels al scherpe tanden!). In de kantine van Cees Schut kregen we koffie en beschuit met muisjes. Vanzelfsprekend had onze voorzitter ook nog wat sterke drank meegebracht; deze keer de bij geboortes gebruikelijke en op advocaat lijkende gele "kandeel". Ja, hij doet er alles aan om onze bijnaam van "jus d'orange-club" te laten verdwijnen. Het was een aangename middag.
Op donderdag 27 mei gingen moeder en kind voor het eerst en meteen ook voorlopig voorgoed de wei in. Het was mooi weer en ze konden ook 's nachts buiten blijven. Ze lopen daar nu met Presh Up en een jaarlingmerrie van Super Explosive uit Elia Buitenzorg, waartegen Fresh Up niet al te vriendelijk doet. Maar dat hoort erbij en tegen menselijke bezoekers is ze gelukkig iets aardiger. Right Side Up groeit nu hard en wordt een prachtig paard. Er zijn al enkele mooie foto's van hem gemaakt. Zie bijgevoegd "geboortekaartje".
De bedoeling is dat hij tot in oktober bij zijn moeder blijft lopen en tegen die tijd zullen we een maatje en een ander adres voor hem zoeken.

De eerste lessen, uit nieuwsbrief nr. 72 van augustus 1999:

Right Side Up wordt een mooie grote hengst. Op 20 juli hebben we de smid zijn hoeven laten bekappen. En dat was een mooie gelegenheid om hem meteen eens goed vast te zetten aan zijn halster. Daar kan je met een veulen niet vroeg genoeg mee beginnen. Toen hij een paar dagen oud was had hij al eens een halstertje om gehad, maar aangezien het toch wel riskant is om een veulen zijn halster om te laten houden, hij kan ergens achter blijven haken, hebben we het toen maar weer af gedaan. Nu liep hij (na eerst een beetje verzet) al snel als een hondje aan een touwtje achter Robert aan. Een mooie gelegenheid ook om hem een (tweede) wormenkuur te geven. Op deze foto is hij ruim 2 maanden oud.



Ik vond hem eerst nog wat slungel-achtig, maar toen ik ons hengstje na de vakantie weer terugzag was hij hard gegroeid.Het wordt een groot paard, hij is goed gebouwd en gaat steeds meer op zijn vader lijken. Right Side Up loopt nu met de rest van de familie op het grote stuk weiland, naast het stuk waar ze eerst liepen.
We hebben, voor als hij bij zijn moeder weg moet (in oktober), al een plaats voor hem gereserveerd. Het beste is natuurlijk nog niet goed genoeg, maar wat dacht je van het volgende: als maatje van Ramblash in Bergen? Op dit adres zijn toppers opgegroeid als Tydi Flower, Unique of Grace, Yaffingale, Happy Unique, Ironie B, Jonnah, Kailash, Limited B, Lolapaloezah, Marrakesh en Nasrullah, die bij elkaar al zo'n 740.000 gulden hebben verdiend (en daar zal nog wel wat bij komen)!

's Nachts naar binnen, uit nieuwsbrief nr. 73 van oktober 1999:

Ons hengstveulen wordt groot en sterk en gaat steeds meer op zijn vader lijken. Ik heb hem een stukje zien draven, nou, het water loopt je uit de mond. Hij is zijn veulenhaar kwijt en heeft nu de donkerbruine kleur van zijn vader en moeder. Het gaat heel goed. Met het slechte weer van de afgelopen weken heeft hij 's nachts met zijn moeder in haar box gestaan met wat voer (biks en hooi) en overdag weer in het weiland gelopen. Ja, Cees zorgt goed voor zijn dieren. Over enkele weken (tweede helft oktober?) zal hij bij zijn moeder en fokker worden weggehaald en naar zijn maatje Ramblash worden gebracht. Kunnen we mooi vergelijken.

Verhuisd naar Bergen, uit nieuwsbrief nr. 74 van november 1999:

Op 6 november, bijna een half jaar oud, is onze jonge hengst naar Bergen verhuisd. Hij riep eerst nog wel om zijn moeder, maar na korte tijd was dit over en was hij alleen maar verbaasd over zijn nieuwe omgeving en al die vreemde paarden. Hij staat nu nog tijdelijk in de box naast Ozorayah, de volle zuster van zijn vader Kailash. Hij moet dus "tante" tegen haar zeggen. Zij vindt haar neefje wel aardig en hij kijkt tegen haar op. Zo hoort het ook. Overdag loopt hij buiten met Ozorayah, Obsessed B en Limited B. Deze laatste is de oudste, dus de baas in het land en zij claimt Right Side Up als haar beschermeling, haar kind. Hij mag niet bij haar drinken, maar ze blijft wel bij hem in de buurt. Toen Ben en ik daar op zaterdagmorgen waren, liepen zij met z'n tweeën in het weiland. Ozorayah en Obsessed B stonden nog binnen. Toen deze na de training bij de anderen werden gebracht, hebben we een prachtig schouwspel gezien. De O-merries wilden ook bij het veulen, ook moedertje spelen. Maar Limited joeg ze weg, en ze probeerden het telkens opnieuw. De 4 paarden draafden enige tijd kris-kras door het weiland en ons veulen DRAAFDE al bijna net zo snel als Limited B (rec. 1.16)!! Hij deed niets anders dan draven. Een crack! Het oprekken van hart en longen en belasten van gewrichten en spieren is al begonnen. Veulens, die in hun box gehouden worden, hebben nu al achterstand op onze crack in de dop.
Als bijlage vind je een beschrijving van de fantastische bloedlijnen van ons veulen, compleet met pedigree.
Verder enkele stukjes uit het boek "Dravend door de tijd" (D. Minkema e.a.) over Brother Hanover en Evalee Hanover, met wie de moederlijn van Right Side Up in Nederland begonnen is en die beide driemaal in zijn pedigree staan.

Right Side Up en zijn maatjes, uit nieuwsbrief nr. 75 van december 1999:

Right Side Up heeft zijn plekje in Bergen wel gevonden. 's Morgens gaat hij al vroeg naar buiten met zijn nieuwe maatjes (oom) Ramblash (halfbroertje van Kailash) en Renegade B (zusje van Limited B). Bij heel slecht weer lopen zij in een kampje achter de stal en anders op het eerste stuk voor de boerderij. Je kunt ze dan vanaf de weg goed zien. Ze draven soms om het hardst, het lijkt wel kortebaan. Prachtig om naar te kijken. Visioenen krijg je daarvan. Ja, deze veulens zijn echt gefokt om te harddraven. Maar welke wordt de beste? Op zondag 12 dec. j.l. zijn 6 van zijn eigenaren met aanhang in Bergen gaan kijken. De 3 veulens stonden eerst naast elkaar aan een touwtje bij de stal. Konden we ze mooi vergelijken. Right Side Up heeft de langste benen en het mooiste hoofd. Hij is verreweg de grootste, dat is het "Up" in hem. Hij is ook heel braaf en geïnteresseerd in mensen. De andere twee ook trouwens, want toen we ze naar het weiland brachten en ik afsprak om bij "1, 2 3, af" los te laten, bleven ze gewoon bij ons staan en moesten we ze wegjagen om wat actie te kunnen zien. Maar we hebben toch nog een paar stukjes speed gezien om van te likkebaarden.
De andere 4 eigenaren waren verhinderd of onbereikbaar in het belrondje, maar die kunnen desgewenst binnenkort een nieuwe afspraak maken. Iedereen mag natuurlijk ook op eigen gelegenheid daar naartoe gaan. En, zoals gezegd, overdag lopen de veulens in het weiland en kun je ze vanaf de Kogendijk bewonderen.

Hij is "jaarling" geworden, uit nieuwsbrief nr. 76 van februari 2000:

Right Side Up groeit voorspoedig op. Overdag loopt hij buiten en stoeit af en toe met zijn maatje Ramblash, waarbij ze om de beurt het initiatief nemen en er geen winnaar en geen verliezer is. Dat moeten ze dus later in de koers maar uitvechten. Aan het eind van de middag wordt hij weer in zijn box gezet en kan hij zijn buik vullen met haver en kuilgras. Tot nu is het prima weer om te overwinteren. Hij is nog wel geen jaar oud, maar we moeten hem nu officieel jaarling noemen.


terug naar de inhoudsopgave

Prima overwintering, uit nieuwsbrief nr. 77 van maart 2000:

Onze jonge spruit doet het prima en heeft het ogenschijnlijk heel goed naar zijn zin. Nog nooit hebben onze veulens zo'n goede winter gehad: het weiland is niet bevroren geweest en er heeft steeds gras gestaan, waardoor ze wat te knabbelen hebben tussen het spelen door. Het is ook niet te nat geweest en ze konden elke dag langdurig naar buiten en hard draven. Een ideale opgroei. Als deze drie jaarlingen geen goede koerspaarden worden, zal het niet aan de opfok gelegen hebben.
Zo langzamerhand is Right Side Up de baas geworden van de drie. Hij is ook verreweg de grootste van het stel. Goed voor zijn zelfvertrouwen.
Right Side Up stond prominent in het onlangs verschenen Fokkerij-nummer van het blad Draf- en rensport in een advertentie voor zijn vader. Zie bijlage.

Dag en nacht buiten, uit nieuwsbrief nr. 78 van mei 2000:

Hij loopt nu dag en nacht buiten en heeft het prima naar zijn zin. Hij stoeit regelmatig met Ramblash, maar de beide kwajongens zijn een plaag geworden voor jongedame Renegade B, die ze graag zouden bespringen en dat ook laten merken. Nu wil zij dat nog niet hebben en slaat van zich af, maar er komt natuurlijk een moment waarop zij willig wordt. De merrie zal daarom bij de hengstjes worden weggehaald. Jammer, want met z'n drieën "koersen" door het weiland is natuurlijk veel leuker dan met z'n tweetjes, want dan lijkt het meer op kortebanen. Right Side Up is nog wel de grootste van de drie jaarlingen, maar het verschil wordt kleiner. Hij wordt gelukkig niet zo erg groot en lijkt nu ook wat minder slungelig dan voorheen. Waarschijnlijk krijgt hij net zo'n mooie maat als zijn vader en moeder.

Harddravend door het weiland, uit nieuwsbrief nr. 79 van juli 2000:

Ons jaarling ziet er heel goed uit en heeft het prima naar z'n zin met maatje Ramblash. Ze draven er de hele dag op los. Het zal niet lang meer duren of hij krijgt voor de eerste keer een tuig op en een bitje in zijn mond. Dat is nou ook nog leuke aan dravers vergeleken met bijvoorbeeld rijpaarden: je kunt er al heel snel mee aan de gang. Vorig jaar waren we nog een naam aan het bedenken en nu praten we al over voor de kar zetten. Als hij in september/oktober een rondje voor de kar kan draven zullen we de eigenaren en belangstellenden uitnodigen om dat eens te komen bekijken.

De eerste draflessen, uit nieuwsbrief nr. 80 van oktober 2000:

Op 4 september hebben we hem onder het toeziend oog van 3 mede-eigenaren een tuig opgelegd. Hij bleek toen de lessen uit het verleden te zijn vergeten en had moeite met vaststaan. Hij ging hangen, brak een knip van het touw en ging ook nog liggen. Een paar weken later zijn we opnieuw begonnen, nu met les 1: vaststaan. Toen dat geen problemen meer gaf, les 2: tuig op en bit in. Daar was hij snel aan gewend. Op 6 oktober zijn we gaan lopen en sturen met hem. Robert aan de leidsels achter het paard en Hans met een lang touw ernaast, voor de zekerheid. Het ging goed, het is een brave hengst, die wel eens probeert een andere kant op te gaan, maar zich gauw gewonnen geeft als hij merkt dat dat geen zin heeft. De volgende dag heeft een aantal van onze leden het vervolg kunnen zien. Over enkele dagen gaat hij voor de kar.
We hebben nu ook een vaste trainer voor ons paard: Robert heeft op dit moment veel vrije tijd en vindt het prachtig om ons paard te beleren en de komende maanden te trainen op de boerderij in Bergen. Dat komt dus mooi uit!

Voor de kar, uit nieuwsbrief nr. 81 van november 2000:

De zoon van Kailash en Fresh Up loopt al voor de kar. Robert heeft hem in oktober beleerd en het paard was een voorbeeldige leerling. Nu Rob een nieuwe baas heeft (Langeweg) en het vroeg donker is, heeft hij, buiten het weekend, geen tijd om hem uit te rijden. Noodzakelijk is dat uitrijden nu niet, want alle paarden worden al vroeg naar buiten gebracht en ze krijgen daardoor voldoende beweging.
Pas om een uur of 4 's middags gaan ze weer naar binnen en krijgen dan een grote schep haver en kuilgras Right Side Up's maatje Ramblash is verkocht en daarom loopt hij nu alleen buiten in een apart stuk, naast de merries. Dat kwam wel goed uit want de hengstjes werden wat brutaler en begonnen af en toe wat vervelend tegen elkaar te doen. Waar zo'n veiling al niet goed voor is!

Niet meer voor de kar, uit nieuwsbrief nr. 82 van december 2000:

Is niet meer voor de kar geweest, maar loopt overdag buiten en krijgt voldoende beweging.

Twee jaar oud, uit nieuwsbrief nr. 83 van februari 2001:

Onze inmiddels tweejarige draverhengst wordt een mooie grote draver. Hij is oersterk en leeft zich dagelijks lekker uit in het weiland. Hij houdt alles in de gaten en is zeer actief. Daarmee wordt de basis al gelegd. Tot nu toe was het niet noodzakelijk om hem voor de kar te zetten en de omstandigheden waren er ook niet naar. Nu de dagen weer lengen, de weilanden wat droger zijn geworden en Robert en ik wat meer tijd krijgen, zal hij binnenkort weer voor de kar worden gezet en gaat heel geleidelijk aan het serieuze werk beginnen.

Weer voor de kar, uit nieuwsbrief nr. 84 van april 2001:

Op 11 maart j.l. hebben Robert en ik ons B-paard na de winterstop weer voor de uitrijkar gespannen en zijn gaan rijden in het weiland, dat weer goed berijdbaar was geworden. RSU was zijn lessen nog niet vergeten en we konden gewoon doorgaan met waar we begin december waren gebleven. Een lang stuk gestapt en een klein stukje gedraafd. Laat de anderen maar racen met hun tweejarigen, wij doen het met deze kanjer nog even rustig aan. Hij zal om te beginnen een paar keer per week worden uitgereden. Robert kan en wil dat na zijn werktijd doen. Hij komt op de terugweg uit Schagerbrug bijna langs de Kogendijk en hoeft hiervoor maar 2 kilometer om te rijden. Dat komt mooi uit. Uw secretaris is een "mooi-weer rijder" en zal in de komende maanden een aantal uurtjes per week vrijmaken om Right Side Up en/of Ozorayah uit te rijden. In de week vóór Pasen is onze tweejarige 5 keer uitgereden. Om op een begaanbaar stuk weiland te komen moeten we langs de weg en het fietspad rijden. Auto's en bromfietsen brengen hem niet van zijn stuk. Het is een braaf en eerlijk paard en hij is goed te sturen. Heeft een hele mooie draf en wordt niet bezweet van een kwartiertje kwikkelen. Over een aantal weken zullen we ons paard eens meenemen naar Tom's entrainement of naar de baan van Alkmaar om aan zijn eigenaren en aan andere geïnteresseerden te laten zien hoever we al gevorderd zijn. Nader bericht volgt.

Naar de trainer, uit nieuwsbrief nr. 85 van juli 2001:

Tijdens ons jaarlijks uitje was het dan zover: de eerste officiële presentatie voor de kar in aanwezigheid van bijna al zijn eigenaren. En wat stonden die te smullen. Echt hard ging hij nog niet en dat mochten we ook niet verwachten bij de voorzichtige opbouw die hij heeft gekregen. Het is een imposant paard voor de kar, met zijn gebogen nek en de grote stappen, die hij neemt. Die grote stappen zijn nu juist de reden om voorzichtig met hem om te springen. Een paard met zo'n loop heeft veel kracht nodig en die kracht krijgt hij pas als hij wat ouder is. Hij lijkt al een volwassen paard, maar we moeten niet vergeten dat hij nog maar twee jaar oud is. Het plan was toen om onze hengst nog een aantal weken in het land te trainen en hem daarna onder de zorg van onze trainer te zetten. Ikzelf heb Right Side Up (RSU) de afgelopen maanden 3 tot 4 keer per week uitgereden in het weiland. Robert heeft dit in april een aantal malen gedaan, maar heeft er de laatste en de komende maanden geen tijd voor. Half juli ga ik op vakantie en dan zou RSU een aantal weken niet meer worden uitgereden. Dat kan niet, dan groeit hij "dicht", reden waarom we hebben besloten om hem op 9 juli bij Tom in training te zetten. Uiteindelijk was dit precies volgens de planning, die we tijdens de jaarvergadering hebben genoemd. Tom gaat RSU voorbereiden op zijn carrière, met de boodschap van onze kant om niets te forceren want we willen dit paard heel houden en hem (en onszelf) een eerlijke kans geven. Inmiddels loopt hij op zijn eerste ijzers en is de trainer heel enthousiast over de capaciteiten van onze crack. Wordt vervolgd.

Twee keer per week snel, uit nieuwsbrief nr. 86 van september 2001:

Right Side Up staat inmiddels in één van de hengstenboxen op Tom's entrainement. Twee keer per week rijdt Tom hem snel: een keer intervalwerk en een keer duurwerk. Alles gericht op de versterking van de spieren, de belasting van de pezen, het hart en de longen, het leren bochten lopen, het krijgen van routine, het begrijpen wat er van hem verwacht wordt. En dat gaat allemaal uitstekend. Tom is heel enthousiast over ons paard: "hij heeft de inhoud van zijn vader en gaat beter de bochten door." Dat belooft wat! Maar we laten ons niet gek maken. Binnenkort maken we met onze leden een afspraak om RSU met eigen ogen aan het werk te zien in Egmond-Binnen.

terug naar de inhoudsopgave

Voor het eerst mee naar de baan, uit nieuwsbrief nr. 87 van november 2001:

Begin oktober had onze hengst even een terugval. Hij was weer aan het groeien en dat merkte Tom in de training. Hij was eerder moe en daarom heeft Tom in het begin van die maand wijselijk de trainings-intensiteit op een lager niveau gelegd. Toen we hem het dek van zijn vader oplegden, bleek dat te klein! Nu al groter dan Kailash!
Begin november ging hij weer als een speer en dat hebben we kunnen zien op zaterdag 3 nov. toen 10 leden (waarvan 6 B) zich met 3 dames en 3 kinderen op het entrainement hebben verzameld. Onze crack liep al buiten, maar had meer oog voor zijn halfbroertje Tailash dan voor ons. Na de koffie heeft Tom RSU ingespannen en hem wat intervalwerk gegeven. Dat ging uitstekend. We hebben een imposant paard voor de kar, met een prachtige ruime draf en een goede bochtentechniek. Een week later is hij voor het eerst meegegaan naar een koersbaan, te weten Wolvega. Via het belrondje zijn de leden vooraf op de hoogte gesteld en de fanatieksten waren aanwezig. De anderen hebben wat gemist, maar kunnen het alsnog zien, want Barry heeft video-opnamen gemaakt. Toen RSU de baan inkwam werd het even stil langs de reling. Dat kwam doordat de meeste bezoekers vanwege het slechte weer naar binnen waren gegaan en dat is goed voor de cote. Wie wel buiten was gebleven, zag een groot, prachtig dier voor een sulky lopen met het hoofd en de (vlas)staart omhoog en de oren naar voren. Zowel het paard als de toeschouwers wisten niet wat ze zagen. Het paard zag voor het eerst in zijn zijn leven een tribune en de schijnwerpers op hem gericht. Wat een harddraver, en nog maar twee jaar oud! Na een paar rondjes om te wennen ging hij weer naar het stalterrein en kwam na de volgende koers weer in de baan voor wat sneller werk. Indrukwekkend hoor. Volgens Tom kan hij nu 1.20 lopen over een kilometer en over een kort stukje heeft hij al een snelheid van 1.16. Hij moet echter nog wat "kilometers maken". Het plan is om hem op zondag 25 nov. a.s. weer mee te nemen naar de baan (Duindigt) en hem nog voor het einde van dit jaar te laten kwalificeren. Daarna willen we het nog even rustig aan doen en de snelheid en conditie geleidelijk opbouwen. Het driejarigenseizoen is lang en het lijkt niet verstandig om al in januari te gaan vlammen. We kijken van week tot week hoe het gaat en passen de plannen daarop aan. Koersen doen we pas als hij gemakkelijk kan winnen.
Op de internet-site van fotograaf Wim Huybers was ons paard in al zijn schoonheid te zien en in deze nieuwsbrief zit hiervan een afdruk. Nog niet eens gekwalificeerd en nu al in kleur gepubliceerd! Alleen zijn naam was niet goed gespeld. Er stond onder: Een actiefoto van Rite Site Up (Kailash) die voor het eerst kennis maakte met een drafbaan. Ook in de Paardekrant stond deze foto met een berichtje erbij, dat de opvolger van Kailash er aan komt.

terug naar de inhoudsopgave

Gekwalificeerd!!!!, uit nieuwsbrief nr. 88 van december 2001:

Onze (net nog) tweejarige Right Side Up heeft op 22 december j.l. zijn kwalificatieproef gedaan en zijn visitekaartje (en dat van zijn vader) afgegeven. Als een echte topper zweefde hij over de baan van Wolvega. Na een rustige eerste 500 m in een tempo van 1.23,4 liet hij iets van zijn capaciteiten zien en liep de tweede 500 m in een tempo van 1.16,8 en de laatste 500 m in 1.17,5. Hij kwam onaangespoord en freewheelend binnen en liep nog een bocht door in dezelfde snelheid. Officiële tijd: 1.19,0. En dat op een natte baan met koud weer. In de stal aangekomen had hij al geen neusgaten meer!! Op dezelfde avond ging de tweejarigen-koers in 1.20,2. Die had hij dus wel met 20 m voorsprong kunnen winnen. Wat dit paard nu al kan ....... We zullen hem voorlopig nog niet in de koers uitbrengen en hem eerst wat rust gunnen. Kan hij nog wat sterker worden. Vanwege de klassieke aspiraties is het onverstandig om in januari of februari al te laten vlammen. We bewaren zijn mogelijkheden voor het echte werk. De concurrentie is gewaarschuwd en wij kunnen lekker verder dromen. Dromen van klassieke koersen, van bekers en kransen, dineetjes en feest-avonden.


terug naar de inhoudsopgave

Klaar voor koersdebuut, uit nieuwsbrief nr. 89 van februari 2002:

Op 14 febr. j.l. hebben we hem een kwalificatie laten lopen op Duindigt om hem daar bij de autostart en in de bochten nog eens te testen. Wel, het ging uitstekend. RSU nam de kop en werd niet aangevallen. Op het laatste rechte stuk liet Tom hem gaan en liep onze hengst bij de anderen weg om officieel te eindigen in 1.21,5. Hij had wel zo'n 20 m voorsprong en volgens Tom liep hij in werkelijkheid sneller: ca. 1.20,5. RSU is klaar voor zijn eerste echte koers en dat zal zijn in het weekend van 2 of 3 maart. Wat zal dat spannend zijn.


terug naar de inhoudsopgave

Tweede in zijn eerste koers, uit nieuwsbrief nr. 90 van april 2002:

Op 2 maart heeft Right Side Up zijn eerste koers gelopen. In Wolvega was hij zwaar favoriet; logisch na alles wat hij al heeft laten zien en wat er al over hem gepubliceerd is. Het vakblad noemde hem vooraf al een crack! Onze hengst vloog van start, Even waren we bang dat hij zich zou overlopen, zo hard ging hij, maar Tom hield hem op de been. Na een halve ronde kwam Ramona Butcher naast hem en begon druk uit te oefenen. Tom wilde de kop niet overgeven. Zo bleef er een behoorlijk tempo in de koers, zonder een rustmoment. Op het laatste rechte stuk liep Right Side Up iets weg van Ramona, maar die kwam terug en klopte onze crack op de finish met een hoofdlengte in 1.19,9. Natuurlijk hadden we bij het debuut graag gewonnen, maar we zijn toch zeer tevreden. We hebben een heel goed paard en zijn geklopt door een ander heel goed paard, dat al iets verder is. Die van ons moet nog wat sterker worden en meer koersconditie krijgen. Met zijn postuur en zijn snelheid heeft hij toch al veel indruk gemaakt. Een belofte voor het driejarigenseizoen en een stukje reclame voor zijn vader.

terug naar de inhoudsopgave

EERSTE OVERWINNING , uit nieuwsbrief nr. 91 van juni 2002:

Onze hengst heeft in de afgelopen maanden behoorlijke pech gehad. Niet 100 % in orde bij zijn eerste koers, waarin hij toch nog tweede werd, is vervolgens zijn bloed onderzocht. Het voer moest worden aangepast. Daarna kreeg hij een keel-onsteking en mocht bijna 3 weken niet worden getraind. Toen hij weer in orde leek, kreeg de hele stal een lichte verkoudheid en moest weer een weekje rustig aan worden gedaan. Maar eindelijk, op moederdag 12 mei, was het dan zover. Op Duindigt liep RSU zijn tweede koers. En paar honderd meter na de start nam hij de kop en dicteerde een tempo van iets boven de 1.20. Vanuit de laatste bocht liet Tom hem los en liep onze crack spelenderwijs wel 30 m weg van de andere paarden. Wat een indrukwekkend gezicht. Km tijd 1.19,0 over 2000 m, met een laatste km in 1.17,5, waarvan de laatste 500 m in 1.14,5! Thuisgekomen had hij na een kwartier zijn emmer voer al op en toen heeft Tom hem nog maar een paar scheppen gegeven. Een paard, dat zijn voerbak snel leeg eet, is niet moe. Ja, we hebben een fantastische draver!!

Op 12 mei 2002 behaalde
Right Side Up zijn eerste
overwinning met wel
30 meter voorsprong
(foto W. Huybers)

Op 1 juni liep Right Side Up in Wolvega met startnummer 1. Zoals afgesproken deed Tom het rustig aan. De buitenste paarden streden in 1.11 om de kop en na de eerste bocht legde Margon Schlangen het tempo volledig stil waardoor een kettingreactie ontstond en RSU in het gedrang kwam en een spoortje naar buiten liep. Het paard achter hem trapte een band van Tom's sulky lek. Tom liet ons paard in de laatste ronde onaangespoord meelopen met zelfs een laatste bocht in het derde spoor en verwachtte niet dat hij nog wat achter de hand had. RSU eindigde sterk en werd nog vierde in 1.18,0!!!
Right Side Up kwam op 16 juni voor de tweede keer op Duindigt aan de start. Met hetzelfde gemak als op moederdag, won hij nu op vaderdag de koers en ging daarbij niet tot het uiterste. Aan 1.18,7 had hij genoeg en maakte weer veel indruk bij de kenners.

Op 16 juni 2002 behaalde
Right Side Up zijn tweede
overwinning met gemak!
(foto W. Huybers)

Derby-deelname? , uit nieuwsbrief nr. 92 van aug. 2002:

Op 3 juli jl. liep Right Side Up op Duindigt, in deze koers moest RSU het opnemen tegen goede paarden als Oye Como Va, Rieu Buitenzorg en Pacino Boko. Van start af nam Oye Como Va de leiding en kon RSU op zijn rug meetrekken. Dit bleef zo tot de laatste rechte lijn, Oye Como Va won de koers in een snelle 1.18.2 (veel regen) gevolgd op twee lengtes door Right Side Up. Trainer Tom was uiterst tevreden en wist te melden dat we geklopt waren door een heel goed (ouder) paard.
Op 17 juli2003 liep Right Side Up wederom op Duindigt en in deze koers ging hij nogal (te) fel van start en nam meteen de kop. Tom lag achterover op de kar. RSU bleef op kop tot vlak voor de finish. Toen kwam Premier Forrest van zijn rug af en klopte onze hengst met een halve lengte. We hoopten dat het beter zou gaan bij zijn volgende start in de Derbyselectie. Hierin wilden we starten omdat we de overtuiging hadden dat RSU een betere kans zou hebben op een goede eindklassering in de Derby dan in het Criterium. De 2600 m van Duindigt passen hem beter dan de 2100 m in Wolvega. Hij moest dan in de Derbyselectie wel eerste of tweede worden, maar onze droom spatte al snel uiteen, doordat onze hengst vlak voor de start in galop sprong en met een achterstand van wel 150 m begon. Einde van een droom, een Derby-avontuur, waarop we stiekem wel een beetje hadden gerekend. Gezien de kilometertijden in zijn afdeling had hij zich gemakkelijk kunnen kwalificeren, maar het mocht niet zo zijn. Ook dat hoort bij onze sport.
Teleurgesteld dachten we erover om het Criterium maar te laten schieten, maar Tom overtuigde ons ervan dat hij hierin thuishoorde. Bovendien is het een eer om aan zo'n semi-klassieker te mogen deelnemen. Maar ook dat was hem en ons niet gegund: anderhalve week vóór deze koers werkte RSU super in Alkmaar. Hij werd steeds beter en we kregen vertrouwen in een goede afloop. Twee dagen later was hij licht kreupel aan zijn linkerachterbeen en het lijkt erop dat hij zijn kogel heeft verdraaid bij het buiten lopen. De kogel is ingespoten en het paard moest even rustig aan doen. We hebben hem daarom niet ingeschreven voor het Criterium. De kreupelheid kwam aan het licht 3 dagen vóór de Derby. Had hij zich wel hiervoor gekwalificeerd, dan hadden hem op het laatste moment uit de Derby moeten laten schrappen. Die teleurstelling is ons tenminste bespaard.
We richten ons nu maar op de Winter-Stakes. Voor die tijd moet onze hengst zich in gewone koersjes ontwikkelen tot de crack, die wij erin zien. De Fokkerstrofee eind september (voor de top van de jaargang) kunnen we vanwege te weinig winsom wel vergeten. Misschien de Troost Trofee.

Lichamelijke problemen , uit nieuwsbrief nr. 93 van okt. 2002:

Eénzijdig gecastreerd , uit nieuwsbrief nr. 94 van jan. 2003:

Weer winnen op Duindigt , uit nieuwsbrief nr. 95 van apr. 2003:

Stakes-overwinning, uit nieuwsbrief nr. 96 van juni 2003:

Op 1e Paasdag was onze hengst zwaar favoriet in een 1609 m koers op Duindigt. Alles leek voorspoedig te gaan toen ons paard naast het koppaard liep. Maar in de rechterbocht draafde hij niet lekker en voor de linkerbocht sprong hij in galop en werd uitgeschakeld. Tom dacht later dat het kwam door het startpunt van de 1609 m, vanuit de bocht naar het laatste rechte stuk. RSU werd druk en heet, dacht zeker dit is het stuk waar ik altijd zo hard moet, dan ben ik snel thuis. Hij hield zijn hoofd scheef, vocht tegen de hand van Tom, liep verkeerd, draafde slecht in de rechterbocht en was na driekwart ronde leeg. Een half uur na de koers liep hij nog te blazen.
Twee weken later ging het op het startpunt van de 2000 m wel goed, maar in de koers was het net of ons paard ergens last van had. Hij liep niet lekker soepel, terwijl hij in het snelwerk thuis super gaat. Na onderzoek bleef als enige conclusie over dat hij last heeft van stress voor en tijdens de koers. En dat dit mogelijk op zijn ingewanden slaat, hij verkrampt. Daartoe heeft RSU kruiden door zijn voer gekregen en op 18 mei zagen we een ander paard in de koers. Met startnummer 1 raakte hij ingesloten aan de reling en lag in de laatste bocht zesde. Pas na de bocht kon hij naar buiten en hij eindigde als een raket! De favoriete Secret Star wist nog net te winnen, een liplengte voor onze RSU. Een meter verder zouden wij hebben gewonnen. Op de finishfoto gaat Tom's neus veel eerder over de finish dan die van Rob van Toor, maar helaas telt dat niet. Desalnietemin was iedereen zeer tevreden. Tom noemde het RSU's beste koers tot nu toe. Die Secret Star is trouwens een van de beste paarden van de S-jaargang.
Een paar dagen na die koers leek onze hengst licht kreupel en moest zijn rechtervoorknie worden ingespoten met gewrichtsvloeistof. Dit is ook al eens eerder gebeurd en zie het maar als preventief onderhoud, zoals olie verversen bij je auto. Hij moest daarom even rustig aan doen en is vervolgens door Tom geleidelijk aan toegewerkt naar de Stakes-koers op 18 juni.
Right Side Up had op 18 juni startnummer 8 van de 8 paarden in de Lente-Stakes en ging rustig van start. Het tempo lag eerst niet zo hoog en Tom ging voor de tribune naar de koppositie. Daar bleef ons paard in een fors tempo lopen. Rex Sund van H. Langeweg kon hem op het laatste stuk niet volgen. O Reilly Star kwam op de laatste meters naast nog wel naast Right Side Up, maar bleef op een halve lengte hangen. De eerste prijs van 1485 Euro was dus voor ons! Onze hengst begint nu toch zijn belofte in te lossen. Zijn km.tijd van 1.18,2 op de rulle baan van Duindigt was uitstekend. Met die dikke eerste prijs won RSU bijna net zoveel als in het hele jaar 2002.

terug naar de inhoudsopgave


Right Side Up 1.16,5 !!, uit nieuwsbrief nr. 97 van augustus 2003:

Right Side Up is met zijn nieuwe record (nog) niet het snelste paard dat onze club ooit in bezit had. Dat is nog steeds Danessa, die in Zweden 1.15,8 had gelopen. Die tijd moeten RSU en/of Ritzy nog zien te verbeteren en daar zijn ze zeker toe in staat.
RSU liep zijn record over 2100 m en dat is een knappe prestatie. Hij deed dat in de Kwart-Finale van de Vierjarigen Derby op 19 juli in Wolvega. Hij trof het niet, want in zijn afdeling stonden de beste paarden. Tom reed daarom niet aanvallend en bleef tot de laatste bocht achterin. Rise and Shine liep in een moordend tempo aan de kop. Op het laatste stuk haalde ons paard nog twee anderen in en klopte bijna Rick Dragon voor de vijfde plaats. De laatste 500 m liep hij volgens Tom in een tempo van 1.12 en dat is niet slecht. RSU vebeterde zijn record met anderhalve seconde tot 1.16,5 over 2100 m. We waren trots op ons paard en heel benieuwd hoe hij het er in de Halve Finale op zondag 3 augustus vanaf zou brengen. Duindigt ligt hem beter dan Wolvega, dus dat helpt, dachten we.
Right Side Up trof hierin gelukkig niet Rise and Shine en Rowdy Joe Boko, maar wel een aantal andere toppers van zijn jaargang. Met startnummer 10 vertrok hij als laatste en er werd een zodanig hoog tempo gelopen dat er geen eer viel te behalen voor ons paard, dat als 7e eindigde in de knappe tijd van 1.17,8. Hij was hiermee sneller dan de vierde aankomende in de andere halve finale. Voor RSU is dit niveau blijkbaar nog even te hoog gegrepen en we lieten hem niet in de Finale starten. Hij moet toch nog wat sterker worden.
Op de dag van de Finale stond hij ook nog ingeschreven in een Stakeskoers en daarin dachten we meer kans te hebben. Omdat Tom Reine Vryenesse reed, zat Ruud Pools achter ons paard. RSU spoot van start en Ruud gaf voor de eerste bocht de leiding al over aan de huizenhoge favoriet Riverside en later kwam er nog een voorbij zodat hij zesde aan de reling liep. Het tempo was een ronde lang niet hoog, maar de laatste driekwart ronde ging het weer hard. Halverwege de laatste rechte lijn leek onze hengst nog een plaatsgeld te kunnen belopen, maar hij liet het wat zitten. Dit viel ons en ook Tom tegen. Hij had gedacht dat RSU in deze koers goed genoeg was voor een tweede plaats, maar blijkbaar ontbreekt hem de kracht om nog een tweede keer speed te geven. We moeten maar weer even prakkizeren hoe het verder moet.


terug naar de inhoudsopgave


Right Side Up gecastreerd, uit nieuwsbrief nr. 98 van november 2003:

Geen goede berichten over onze gewezen hengst.
Op 28 sept. miste hij de start op Duindigt (hij was veel te enthousiast) en moest daarna voor het eerst koersen in Alkmaar, met de bedoeling om eens een "normale" koers te lopen. Dat lukte. Rustig van start kwam hij middenin het veld te liggen en werd uiteindelijk met een goede laatste ronde keurig derde achter twee erkende Alkmaar-specialisten. Een week later op Duindigt ging onze hengst weer veel te voortvarend van start en liet zich niet door Tom regelen. Daardoor was de kaars uit in de laatste paar honderd meters en was tevens ons geduld en dat van de trainer op. Er is besloten om RSU volledig te laten castreren en eind oktober is de overgebleven bal ook weggehaald door dierenarts Ruud ter Schure in Spierdijk. De operatie verliep voorspoedig en na een ingreep van nog geen 20 minuten stond onze ruin alweer op de wagen naar huis. Hij kreeg nog enkele dagen op box-rust en is daarna voor enkele maanden naar het vakantie-adres van Jaap Koopman in Bergen verhuisd. Dus in ieder geval tot volgend voorjaar met RSU geen koersen.
De wond is goed genezen en er zijn geen complicaties geweest. Onze ruin loopt overdag lekker buiten te rennen en gaat 's avonds naar binnen en krijgt dan een flinke schep voer.

terug naar de inhoudsopgave


Nog "even" geduld, uit nieuwsbrief nr. 99 t/m 102 van 2004:

(Febr. )
De wond is goed genezen en er zijn geen complicaties geweest. Onze ruin loopt overdag lekker buiten te rennen en gaat 's avonds naar binnen en krijgt dan een flinke schep voer.
(April )
Onze ruin is inmiddels (sinds 6 april) terug naar Egmond om getraind te worden voor het vervolg van zijn carrière. Hij heeft zich in het weiland behoorlijk uitgesloofd en zichzelf goed in beweging gehouden. We zijn benieuwd wat hij ons de komende maanden laat zien. Voor hem is het nu of nooit. Hij wordt niet meer afgeleid door zijn bal en hoeft alleen maar op zijn werk te letten.
(Mei)
Over onze ruin is op dit moment niet veel meer te zeggen dan wat we bij de bestuursmededelingen al hebben gezegd. Hij werkt en eet goed en het zal nog een paar maanden duren voordat hij koersklaar is. Dat staat ervoor als een paard 4 maanden niet getraind is.
(Juli):
De trainer was eind mei heel tevreden over ons paard en ook in de wandelgangen hoorden we goede berichten. Hij zou op 10 juni op Duindigt zijn proef afleggen, ware het niet dat 2 dagen tevoren alle paarden op stal ziek werden. Enkele met meer dan 40 graden koorts, waarbij Tornado Oldeson, de klassieke hoop van Piet Groot en Tom, kwam te overlijden. Een zwaar verlies voor eigenaar en trainer. Gelukkig heeft RSU minder te lijden gehad: Twee dagen een snotneus en nauwelijks koorts. Omdat de bacterie maar op stal bleef hangen zijn de paarden 3 weken lang niet getraind. We zullen dus nog even geduld moeten hebben, voordat we ons paard weer in de baan zullen zien.


terug naar de inhoudsopgave


Weer koersen en winnen, uit nieuwsbr. nr. 103 t/m 105 van najaar 2004:

(Aug. )
In zijn kwalificatiekoers klopte onze ruin niemand minder dan Ambassor As, die een week later de Duitse Derby zou winnen (net als zijn volle broer Abano As 4 jaar geleden deed). De eerste ronde ging niet hard (1.26 volgens Tom) maar het laatste halve rondje vlogen ze en RSU won! Dat leverde niets op, behalve de favorietenrol bij zijn eerstvolgende start in Alkmaar. Daar ging het vanaf het begin al mis. Hij liep scheef met zijn hoofd en draafde niet goed. In de laatste bocht leek hij desondanks nog te gaan winnen, maar hij sprong weg. Alles duidde op pijn in de benen en dat klopte. Volgens de dokter was het kniegewricht rechtsvoor droog en het is ingespoten, alsmede de achterknieën. Na een dag boxrust mocht RSU alweer trainen, dus we hebben nauwelijks tijd en vorm verloren. Op 22 aug. is hij meegeweest naar Duindigt om te werken en dat ging goed. Het plan is om hem 1 week na de 4½ km in te schrijven voor Duindigt. Daar komt hij toch het beste tot zijn recht. Dus 5 sept.

(Oktober 2004):
Hij werd ingeschreven voor de woensdagmeeting van 15 sept. op Duindigt, maar die werd geannuleerd wegens te weinig deelnemers. Een week later was er een nieuwe kans in Groningen. Tom had er wel vertrouwen in, want RSU werkte uitstekend, maar dat deed hij al enkele weken en in de koers van 5 sept. was hij toch tegengevallen. Met een Franse orenkap op, met oogkleppen, zodat hij alleen naar voren kon kijken, ging RSU vanaf startplek 8 goed mee en kon in de eerste bocht als vierde naar de reling. Tom wilde rijden om te winnen en ging al gauw een spoortje naar buiten om niet ingesloten te raken. Hij schoof op en lag na een ronde al naast het koppaard, met nog driekwart ronde te gaan. Het tempo lag heel hoog op de natte baan en een aantal paarden kon al niet meer volgen. Vanuit de laatste bocht drukte onze ruin door en zonder een tikje won hij met enkele lengten voorsprong in de snelste tijd van de dag 17,6 over 1700 m. Grote klasse!
Twee weken later gingen we op herhaling. Tom reed duidelijk met de favoriet en wilde het niet op een eindsprint laten aankomen. Na de eerste bocht drukte hij vanuit de vierde positie in het dodenspoor door naar de kop, waar hij het veld een straf tempo oplegde. Vanuit de laatste bocht liep onze ruin nog gemakkelijker weg dan de vorige keer en noteerde 17,4.
Nog eenvoudiger ging het drie weken later op dezelfde baan over dezelfde afstand. Vanuit startnummer 4 vloog ons paard naar de kop, dicteerde het tempo en liep op het laatst eenvoudig een zestal lengtes weg (zie onderstaande foto). Hij had aan 1.17,8 voldoende. Driemaal op rij gewonnen, net als zijn halfbroertje Tailash (uit 3 starts!), die op dezelfde dag zijn koers won. Wat een dag voor Kailash, hij brengt alleen maar seriewinnaars!


















Onaangespoord en met ruime voorsprong wint Right Side Up op 27 oktober 2004 in Groningen (foto W- Huybers)

November / december 2004:
In Wolvega had ons paard op 6 november veel te veel dadendrang in het begin. Na een opening in 1.11,8 was er al veel verzuring opgetreden en dat moest hij bekopen in de laatste halve ronde. Toen kwamen de paarden, die het in het begin wat rustiger aan hadden gedaan.
Op zondag 21 nov. moest onze ruin weer eens aantreden op Duindigt. Vanwege verplichtingen van Tom, werd ons paard nu door Ruud Pools gestuurd. Aan de start ging het weer wat heftig. RSU sprong en verloor tientallen meters. Gelukkig niet uitgeschakeld, kon hij na een paar honderd meter weer aansluiten, mede doordat het aan de kop niet zo hard ging. Langzaam aan schoof Ruud wat naar voren en kon aan de overkant mooi op een ruggetje meetrekken. Op het laatste rechte stuk liep RSU de aan kop liggende Reine Vryenesse voorbij. We dachten al gewonnen te hebben, maar toen kwamen de buitenste paarden Resley If (de favoriet) en Song H Limburgia hem net nog kloppen. Ons paard heeft een uitstekende koers gelopen. Zonder die fout .......
Op 5 dec. ging RSU op Duindigt vanaf startplek 13 (iets te) voortvarend in 1.13 naar voren en had na driekwart ronde de kop. In de laatste 200 m moest hij het "bezuren" en werd teleurstellend zevende.
Met het seizoen van Duindigt ten einde wilden we het met RSU nog een keer in Alkmaar proberen. We dachten dat het zijn baan niet was, omdat hij niet zo'n geweldige bochtenloper is. Daardoor en door het startnr. 11 leek de deelname aan de kwartetkoers op 19 dec. vooraf een zware opgave. Toch was RSU tweede favoriet aan de toto. Tom liet er geen gras over groeien , viel in het startschot en reed binnen driekwart ronde aan de kop. Even vreesden we voor een herhaling van de Duindigtkoers, maar Tom verdeelde de krachten prima en stuurde hem keurig door de bochten. Op het laatst bleef onze crack onaangespoord twee lengten voor de favoriet Ron B Elegance uitlopen, onder groot gejuich vanuit de tribune. Ik wist niet dat acht Hippodromers zoveel kabaal konden maken. Wat zijn we hier blij mee, we kunnen nu komende winter lekker doorkoersen in Alkmaar. De website "Nakoersen" verwoordde het zo: "Right Side Up was een maatje te groot voor de rest en won sterk". In onze paardekrant schreef Patrick Davidson: "Tom Kooyman bezorgde De Hippodromers een mooie middag door Right Side Up naar een knappe overwinning te sturen. Na successen in Groningen lijkt de tijd aangebroken voor een serie overwinningen op thuisbaan Alkmaar. Wie de Kailash-zoon zondag zag, weet dat hij niet makkelijk te kloppen zal zijn."


















Aankomst Right Side Up op 19 december 2004 in Alkmaar (foto's W. Huybers)

Nog meer goede prestaties, uit nieuwsbr. nr. 106 en 107 van voorjaar 2005:
Op maandag 3 januari moest ons paard starten met het ongunstige startnr. 7 in het Tom Kooyman-Memoriaal. Met nr. 4 snelde de Alkmaar-specialist Sovi of ATM meteen naar de kop en liep in een strak tempo van 1.19,1 door. RSU startte ook goed maar moest vanuit het tweede gelid komen en lag in de eerste bocht vijfde in het tweede spoor. Door het hoge tempo was er geen kans om de positie te verbeteren, waardoor hij steeds in het dodenspoor liep. De meeste paarden zouden het in de laatste ronde hebben moeten opgeven, maar de onze liep door. Het was een fantastisch gezicht: in de laatste bocht Sovi aan de reling, RSU en Ron B Elegance daarnaast. Als een driespan snelden ze door de bocht. Sovi had op het laatst het meeste over en Right Side Up liep naar een knappe tweede plaats. Hij heeft met de hele weg in het dodenspoor ruim 30 m extra gelopen, waardoor zijn km.-tijd van 1.19,3 naar 1.18,3 over 2060 m kan worden gecorrigeerd. En dat is heel goed voor Alkmaarse begrippen. Vanuit het eerste gelid had hij gewoon gewonnen. We waren heel tevreden.
Toch is Alkmaar niet zijn baan, zoals de volgende keer bleek. Het wringt hem teveel in de bochten en hij vindt het daar niet leuk meer. We hebben toen maar even gewacht tot we weer naar Groningen konden. Daar is hij een klasse apart.
Op zondag 3 april ging ons paard van start tijdens de seizoens-opening van Groningen. Met nr. 5 snelde hij al voor de eerste bocht naar de kop en werd daarbij geen duimbreed in de weg gelegd. Niemand heeft de moed om met RSU in Groningen de strijd aan te gaan. Gelukkig maar. Zo kon hij zijn eigen tempo lopen en vanuit de laatste bocht versnellen. Dan is er voor de anderen geen houden aan. De voorsprong op de tweede geplaatste Royal Crafts K bedroeg wel zo'n 20 m en op de rest wel 50 m. Henri van Voorn verwoordde het in het verslag in de Paardekrant als volgt. In de derde koers ging Right Side Up met Tom Kooyman vrijwel van start tot finish voorop. De heroptredende Kailash-zoon won afgetekend in 1.17,9. Kooyman weet waar de ruin dit jaar zijn geld moet verdienen. "Zoals hij hier loopt, gaat hij nergens. Dat maak je niet zo vaak mee. Op de andere banen is hij dwars en moeilijk te sturen, maar hier kost het me geen moeite. Ik doe eigenlijk alleen als passagier mee. Afgelopen winter hebben we het even op Alkmaar geprobeerd omdat zijn eigenaren dat zo leuk vinden, maar echt lekker gaat hij daar niet. Het wringt hem allemaal teveel en toen hebben we hem maar weggezet tot Groningen weer open ging. Het is even rijden, maar dat heb ik er graag voor over."








3 april 2005

(foto's W. Huybers)









Tien dagen later was het voor ons weer feest in Groningen. De koers was bijna identiek aan die van 3 april. Een even gemakkelijke overwinning in de snelste tijd van de dag. RSU had wel harder gekund, maar waarom zou Tom dat doen? In Groningen e.o. is Right Side Up nu echt een begrip. De baanspeaker vindt hem een onklopbare baanspecialist. Verder kregen we op deze Martini-stable-dag een overwinningsbekertje en een staldeken en Tom kreeg een tas vol bood-schappen en een grote fles bier (daar houden trainers van?)











13 april 2005






Voor de koers van 27 april in Groningen schreef de voorbeschouwer in de paardekrant "Wie wordt er tweede achter Right Side Up?" Zo erg is het al. Gelukkig maakte onze crack het weer helemaal waar. Hij nam in het veldje van 6 (ze durven niet meer?) meteen de kop en maakte tempo. In de laatste bocht kwam Phoebe Magnus aan zijn kar, maar toen hij weer recht was liet Tom hem los en aan de finish had hij weer zo'n 20 m voorsprong, ondanks een afgezakte kniegamasch. Het wordt eentonig, maar blijft leuk.









27 april 2005







Het leek wel of iedereen nu bang was geworden voor ons paard. Op 11 mei is de hele meeting van Groningen geannuleerd wegens te weinig inschrijvingen. Een ontsnapping naar Duindigt enkele dagen later ging ook niet door omdat in zijn koers slechts 3 paarden werden ingeschreven. En dat gebeurde een week later opnieuw, dus weken we uit naar de grasbaan van Eenrum. Het was allemaal nieuw voor Right Side Up: de bandenstart met 25 m handicap, de krappe bochtjes en het hobbelige gras. Hij is een groot paard dat je niet als een echte grasbaanspecialist mag beschouwen, daarvoor mist hij de behendigheid. Maar zijn snelheid, kracht en uithoudingsvermogen compenseren veel. Dat bleek in Eenrum. Voorzichtig van start, deed Tom het de eerste ronde rustig aan. Daarna reed hij buitenom naar voren, hield in de bochten wat in, en ging rechtuit met grote stappen weer een aantal paarden voorbij. Zo lag hij in de laatste bocht achter het koppaard, de grasbaanrecordhouder Ozo Oldeson, die hij op het laatste rechte stuk gemakkelijk klopte, ondanks 25 handicap en een parcours van twee- en driedik. Hoezo alleen in Groningen kunnen winnen? Wat een prachtige belevenis, gehonoreerd met een eerste prijs van 825 Euro en tal van ereprijzen.










Eenrum
25 mei 2005







Op 1 juni ging Right Side Up in Groningen van start in een amateurkoers met op de sulky de beste amateurrijder van Nederland, Fred Handelaar. Dat verdient ons paard natuurlijk. Er liepen hele goede paarden in de koers, maar dat was voor onze crack geen probleem: hij nam weer de kop, liep gewoon een beetje sneller en won in 1.16,4, een recordverbetering en verreweg de snelste tijd van de dag. Wat een paard!!









Met Fred Handelaar
1 juni 2005

(foto's W. Huybers)





Op vaderdag gingen we naar Duindigt, want ons paard startte in de Zilveren Stakes, tegen niemand minder dan Speedking Beemd over 1609 m. Door een schrapper kreeg onze ruin het ongunstige nr. 8 aan de buitenkant in het eerste gelid en ging voortvarend van start. Veel te voortvarend, naar achteraf bleek. Hij kwam in het dodenspoor naast leider Salamanca, die een verschrikkelijk tempo onderhield (de koers ging in 1.13,7!!!). In de laatste bocht lag hij nog tweede, maar daarna was de energie op en kwamen de paarden, die het in de eerste ronde wat rustiger aan hadden gedaan. Dit was even balen. Trouwens, die 1609 m op Duindigt ging al eens eerder mis. Van start af voluit denkt hij waarschijnlijk dat het finishrijden is en gaat dan veel te hard. Over 2100 m komt hij daar beter tot zijn recht. Het was jammer dat hij niet in het tweede gelid kon starten. Dan kun je nergens heen en moet het in de eerste ronde wel rustig aan. Zo hou je nog wat achter de hand en had hij er in ieder geval nog een mooi record aan overgehouden. Nu kwam hij strompelend binnen en verbeterde toch nog zijn record met 0,1 sec. Maar ja, helaas kunnen we deze koers niet meer over doen. We kijken gewoon vooruit naar de Sweepstakes-dag in Groningen op 3 juli.

Nog steeds winnen, uit nieuwsbr. nr. 108 en 109 van tweede helft 2005:


Op 1 juli is ons paard verhuisd van zijn geboorteplaats Egmond-Binnen naar het entrainement van wijlen Jan Hoejenbosch in Lijnden (bij Badhoevedorp). Tijdens de Sweepstakes-dag in Groningen op 3 juli waren 5 Hippodromers ter plaatse en enkele op afstand getuige van de achtste gemakkelijke zege uit acht starts op die baan. Met startnummer 6 van de 9 paarden spoot onze ruin weer naar de kop en speelde daarna met zijn tegenstanders. Hij had aan 18,2 voldoende en won weer met grote voorsprong. Volgens Tom kan hij hier drie keer gas geven. Ons paard lijkt in Groningen onoverwinnelijk! Dit jaar zou er op de noordelijke baan nog 6 keer gekoerst worden, dus waren we al aan het tellen. Daar viel er snel al 1 van af: Op 20 juli is hij niet ingeschreven omdat onze ruin bij het buiten lopen zijn achterknie wat verdraaid had en zich bovendien betrapt had, wat een hoefscheurtje tot gevolg had. De paarden vinden het heerlijk om samen op het nieuwe entrainement buiten in het gras te lopen, maar worden daarbij wel eens te enthousiast. Na een weekje rustig aan was Right Side Up weer 100 %, maar dit "oprapertje" in Groningen ging helaas aan onze neus voorbij. Je moet echter ook de anderen wat gunnen. We hadden graag eens laten zien dat RSU het over 2240 m net zo makkelijk kan winnen als over 1700 m, maar dat komt misschien een volgende keer.
In Emmeloord ging het met onze RSU helemaal mis in een amateurkoers in de laatste bocht. Ingesloten als derde paard, met de handen vol, zocht zijn rijder Charles de Leeuw (Fred Handelaar had in deze koers andere verplichtingen) wanhopig naar ruimte, een aanrijding volgde en Charles viel van de sulky. RSU kwam rijderloos als eerste over de finish, maar dat telde al niet meer. Gelukkig geen blessures. Volgens Tom had hij deze koers wel met 60 m voorsprong kunnen winnen.
Een volgende (Stakes)-koers in Groningen (met Ruud Pools op de sulky) mislukte door teveel dadendrang en stuivertje wisselen in de eerste kilometer. Helaas is ons paard nu niet meer ongeklopt in de Martini-stad.
Vervolgens liep ons paard niet goed op de krappe en stukgetrapte grasbaan van Leek, met uitschakeling als gevolg. Dat waren dus drie mislukkingen achter elkaar, tijd voor rehabilitatie.
De grasbaan van Leek is wel een contrast met de grasbaan van Duindigt, 1600 m lang en met de ruimste bochten van het land. Op 18 sept. werd voor het eerst na de in gebruikname van de sintelbaan een draverij op de renbaan georganiseerd. En natuurlijk deed ons paard mee en natuurlijk won hij met voorsprong. Dit was een kolfje naar zijn hand, ondanks de 20 m handicap bij de bandenstart. Wat hebben we genoten op deze zonnige zondagmiddag in Wassenaar. Natuurlijk weer Belgische toestanden bij de huldiging. De sponsor van deze koers, Time Out Sport, had gezorgd voor verhoogd prijzengeld (eerste prijs 925 Euro!), een ereprijs (dravertje voor de sulky) en twee flessen champagne. De ereprijs gaat rouleren onder onze leden en de champagne hebben we laten knallen tijdens ons jaarlijkse uitje in oktober!















Ruim 1 week later gingen we met ons paard naar Dinslaken, waar hij, na een moeilijke koers buitenom, met een sterke eindsprint een knappe tweede plaats wist te behalen. Een soort herhaling van 12 jaar geleden, toen we op dezelfde baan met moeder Fresh Up hetzelfde resutaat hadden. Toen bedroeg de tweede prijs 1700 D-mark en nu 350 Euro. Wel wat verschil !
Op 5 oktober liep ons paard weer in Groningen, nam in de eerste bocht de kop en dicteerde het tempo. In de laatste bocht kwam Rowan Diepnow naast hem en beide paarden streden voor wat ze waard waren, ver voor de andere uit. Right Side Up zag en hoorde zijn tegenstander niet door zijn Franse kap, maar toen hij hem wel zag, pakte hij het weer op. Rowan was al een meter voorbij, maar onze ruin kwam terug en op de finish bedroeg de achterstand nog maar een hoofdlengte. Heel goed gelopen.
Op 26 oktober gingt RSU weer naar Groningen, voor de laatste keer dit jaar. Er liepen hele goede paarden in deze koers, waaronder Soncero Hollande, die favoriet was en hoog tempo wegliep van de rest. RSU ging achter hem aan en liep hem op het laatste rechte stuk voorbij. En weer kwam die Rowan Diepnow van zijn rug af. We kregen een herhaling van de vorige keer, met een terugkomende RSU en waren toch wel weer tevreden met de tweede plaats. Heel sterk gelopen. Achteraf hadden we deze koers wel eens over 2240 m willen zien. Volgend jaar misschien...., want helaas, einde Groningen-seizoen. Onze plaaggeest Rowan Diepnow liep met 16,8 de snelste tijd van de dag en RSU met 16,9 op één na de snelste, daarna kwam pas de hoofdkoerswinnaar Swiebertje Kes met 17,1. De rest ging allemaal veel langzamer. Ons paard behoort in Groningen zeker bij de top!

Na deze drie tweede plaatsen liep Right Side Up op 20 november weer eens op de sintels van Duindigt en dat ging opnieuw niet naar wens. Teveel dadendrang in het begin en moeizaam thuiskomen. Op 4 december probeerden we het nogmaals op Duindigt en het ging iets beter dan de keer ervoor, maar hij had toch weer teveel dadendrang. Ondanks wat veranderingen aan zijn hoofd, (zonder Franse kap) en in handen van de Duitse toppikeur Michael Schmid. Hij liep wel beter door en werd vijfde. Daarna vonden we het beter voor het paard om enkele maanden niet te koersen en hem wat rust te gunnen. Hij heeft sinds augustus 2004 bijna onafgebroken ongeveer tweemaal per maand gekoerst. 2005 is een heel goed jaar geweest voor onze crack, met 7 overwinningen en 4 tweede plaatsen uit 18 starts. En het hadden net zo makkelijk ook 10 overwinningen kunnen zijn als die dekselse Rowan Diepnow niet twee keer zijn speed had kunnen bewaren op 't laatst in Groningen en als Charles de Leeuw niet van de kar was gedonderd in Emmeloord. We kijken al weer uit naar het volgende jaar.

Een nieuw seizoen, uit nieuwsbr. nr. 110 van voorjaar 2006:
Op 24 februari j.l. heeft RSU zijn eerste snelwerk gedaan, na bijna 3 maanden rustig aan, en Tom was heel tevreden. Zo fris als een hoentje, ging hij al erg goed en dat komt doordat hij wel op een basisconditie is gehouden. De bedoeling is om RSU weer koersklaar te hebben aan het begin van het Groningse koersseizoen op 14 april. Dat is de eerste meeting van totaal 12 stuks, meestal op de vrijdagmiddag. Ook de grasbaankoersen in Emeloord en Eenrum hebben onze belangstelling en hopelijk stelt Duindigt haar renbaan weer een keer ter beschikking voor de dravers. Verder we kunnen nog altijd uitwijken naar Dinslaken. Het kan weer een mooi jaar worden. Ons paard is nog puntgaaf.
Na een keer ongeplaatst en een tweede plaats (met Fred Handelaar) in Groningen bleek ons paard niet optimaal. Het kapsel van de kogel rechtsvoor was geïrriteerd. Men denkt doordat hij altijd tegen zijn boxdeur schopt als er tegen etenstijd mensen langs het voerhok lopen. Een vorm van bedelen om eten. Daarom is RSU verhuisd naar de middenstal. De kogel is ingespoten en na enkele weken alleen maar stappen, kon onze crack weer aan het werk. Het ging voorspoedig en een start op de Sweepstakesdag in Groningen werd al gepland. Totdat bijna alle paarden uit de stal van Tom een keel-ontsteking kregen met enkele dagen koorts. Ook onze RSU kreeg ermee te kampen waardoor zijn heroptreden even moest worden uitgesteld.

Sinds de vorige nieuwsbrief is RSU twee keer derde geworden in Groningen en daartussendoor liep hij drie keer op gras. Zijn tweede plaats in Emmeloord was misschien wel zijn beste prestatie van dit jaar, na een duur parcours in het tweede spoor won hij bijna de koers (zie foto hieronder).















Een nieuwe roeping: Monté, uit nieuwsbr. nr. 111 e.v. van najaar 2006:
Al met al viel het niet erg mee tot dan toe, vergeleken met vorig jaar. De zes starts in Groningen leverden slechts een tweede en twee derde plaatsen op.

Naar de kop vliegen, maar dan .....











Toch was ons paard volgens Tom in topvorm; hij liep in de training op het laatst gewoon weg bij de goede Reine Vryenesse, die regelmatig op Duindigt won. Lucht heeft hij dus genoeg. Tom wilde hem daarom ook over de langere afstanden proberen en ook wel rechtsom in Gelsenkirchen. Hij denkt dat RSU daar misschien wel een seconde sneller is. Linksom moet hij in de bochten steeds inhouden. Omdat RSU voor de sulky steeds zo heet wordt bij de start, hebben we ook eens iets anders geprobeerd: Monté!
Thuis in de training deed hij dat prima, maar in de koers moest hij nog even wennen aan een bandenstart met zo'n mannetje op zijn rug. Ook het mannetje moest nog even wennen: het was de jonge Nick Hollenberg, die ambities heeft op het zadel. Hun eerste start op de zware grasbaan van Duindigt was dramatisch, want RSU liep te langzaam weg. Gaandeweg liepen ze in, met een keurige vijfde plaats als resultaat. De keer daarop ging het in Alkmaar al iets beter, met alweer een vijfde prijs na een sterke laatste ronde.
Op 3 december ging het op Duindigt nog beter: over 2650 m werd RSU derde. De goede Swiebertje Kes was niet te belopen, maar RSU klopte bijna Tim Pine voor de tweede plaats. Hij leek het meeste over te hebben, maar Nick durfde hem niet los te laten (zie foto's hieronder, zie je de losgeraakte kniegamasch?).


















Het monté-vak lijkt RSU wel te liggen, maar omdat het even duurde totdat er weer een monté-koers was uitgeschreven, schreef Tom onze crack in voor een sulky-bandenstartkoers over lange afstand (2730 m) in Alkmaar op 11 dec. We weten dat ons paard vaak teveel energie verspeelt achter de startauto en in de eerste kilometer, en daardoor op het laatst verzuurt. We weten ook dat hij veel klasse heeft en veel lucht. Daarom was deze koers een mooie test. Er stonden in het tweede band echter gerenommeerde stayers als Ranzen Boko en Souteneur en nog enkele goede paarden. We verwachtten er niet teveel van, dat bleek wel uit de cote: 17,10. Dat kwam ook een beetje doordat Tom in een "dippie" zat. In de afgelopen dagen wilde het met zijn paarden helemaal niet lukken. "Ze hebben allemaal rem-olie gegeten" sprak hij voor de koers, wat ons niet erg bemoedigde.
De start van RSU ging uitstekend. Bandenstarten kan Tom als de beste en met startnummer 1 en de snelheid van RSU laat hij zich nooit verrassen. Meteen had hij de kop, met de bedoeling om er een strak tempo voor te leggen. Onderweg ging Bas Crebas drie keer met zijn Sybes Pride in de aanval, maar Tom wilde de kop niet aan dit paard overgeven, bang om ingesloten te raken. Bovendien gaat RSU het liefst aan kop. Telkens ging het tempo dus fors omhoog, dit tot ergernis van Tom en tot afgrijzen van de Hippodromers op de tribune. Op een bepaald moment liepen ze wel 30 meter voor het veld uit. Meestal gaan die paarden op het laatst "stappen" en dat deed Sybes Pride dan ook. Maar niet Right Side Up! Hij ging door en liep in de laatste bocht gewoon nog wat weg. "Als een grootvorst" riep Speakerman door de microfoon. RSU verslapte niet en bleef wel zo'n 15 m voor Ranzen Boko en Souteneur uit lopen. Tom hoefde hem niet eens meer aan te sporen en maakte op het laatse rechte stuk zelfs een buiging naar de fans op de tribune, die luid juichend uit hun dak gingen. Wat een feest, wat een ontlading. Dit hadden we echt nodig na een toch wat kwakkelig jaar en Tom kwam hierdoor ook uit zijn "dippie". We konden eindelijk weer eens met z'n allen op de foto. De kilometertijd van 1.20,8 over 2730 m met bandenstart en tempoversnellingen op een modderige baan is een topprestatie. Ons paard is in topvorm.
















Helemaal alleen won RSU het lange afstandnummer in Alkmaar en Tom zwaait naar de RSU-fans op de tribune.

Zes maal tweede en tweemaal eerste in 2007:
Ruim twee weken later was er weer zo'n koers in Alkmaar, alleen moest RSU nu 20 m geven, en dan gaat het toch heel anders. Hij gaat moeizamer door de bochten en lijkt minder motivatie te hebben. Bovendien liep er nu een Typical Meadow in, die een geweldig tempo aan de kop onderhield. RSU liep dezelfde km.tijd als bij zijn overwinning, maar werd nu 5e…… Een volgende bandenstart voor de sulky uit het tweede band over 2400 m leverde ook een 5e plaats op en daarna heeft onze crack alleen nog maar monté-koersen gelopen. Het begon met twee uitschakelingen, eerst met Krista in Alkmaar en vervolgens met Nick op Duindigt, waar hij wat moeite had met de Noordorp-bocht. Daarna deed hij weinig verkeerd met vier tweede plaatsten en een vierde plek. Alle keren met Nick, die een goed team vormt met ons paard. Bij de vierde plaats op 6 mei liep hij sneller dan de winnaar Viking Furniture: 1.19,2 over 1840 m. De 40 m start-handicap over de korte afstand was echter teveel. Zes dagen later moest hij weer achter die oppermachtige Viking Furniture met Angelique de Heer aan, nu in Wolvega over 2100 m met 20 m handicap. Een sterke tweede plaats was het hoogst haalbare. Zijn km.tijd nog iets sneller dan de vorige keer: 1.19,1 over 2120 m. Ook op de Tweede Pinksterdag in Alkmaar werd ons paard weer tweede achter dezelfde Viking, die weer 20 m minder te lopen had.

















Steeds maar tweede achter Viking Furniture (met dank aan Mitchel van Nakoersen voor bovenstaande foto's), maar later toch een prachtige overwinning in Joure!! Half juli, op het gras van Joure, was hij een klasse apart met Nick op zijn rug. Al snel had hij zijn 25 m starthandicap weggewerkt en bleef enige tijd als derde liggen. Ook de achterste paarden schoven op. In de voorlaatste bocht ging Nick de koploopster (te krap?) voorbij en daarna leek er geen vuiltje meer aan de lucht, totdat Nick "boven moest komen". Na uitvoerig beraad werd onze crack toch als winnaar gehuldigd in het bijzijn van enkele leden met aanhang. Andere leden werden op hun vakantie-adres gebeld met het heuglijke nieuws dat ons paard zijn eerste monté-koers had gewonnen. Dat mocht ook wel een keer na zoveel plaatsgelden.


Onze Jouster
overwinning.
Prachtig!

(foto's met dank
aan Mitchel van
Nakoersen)





Op donderdag 23 aug. maakte hij een fout op de grasbaan van Duindigt voor de sulky met Tom. Jammer, want hij had een eerste kans op de eerste prijs van ruim duizend Euro. Dat RSU weer in orde was, bleek later. Op 13 okt. was er in Wolvega een koers met 20m ontheffing voor paarden, die in de laatste vijf starts niet meer dan 800 Euro hadden verdiend. Twintig meter ontheffing, dat past Tom wel en hij schreef RSU voor deze sulky-koers in. Goed van start lag hij meteen tweede achter koppaard Rhea Jari. Toen deze in de laatste bocht sprong kwam er ruimte en pakte ons paard de OVERWINNING ten koste van Fast. Een fantastische koers.





RSU's 18e en tevens laatste overwinning:
In Wolvega klopt hij Fast.










Aan het einde van het jaar liep ons paard in een 1609 m-koers tegen de subtop en klopte bijna Patty Shoeing voor de derde plaats. Hij liep een prima koers en verbeterde zijn record van 16,3 naar 15,9!!! Het scheelt maar een paar tienden, maar staat veel leuker.

2008: Afscheid van ons clubpaard:
We dachten in 2008 nog leuk met ons paard mee te kunnen doen, maar dat viel tegen.
Na enkele mislukte koersen, een blessure, een bloedneus en vier maanden weidegang, hebben we in september tijdens een ledenvergadering besloten om afscheid van Right Side Up te nemen. Het was mooi geweest.
We hebben dit paard zelf bedacht, zijn moeder als draagmoeder geleend, huisvaderpaard Kailash erop, een naam bedacht, klassieke aspiraties gehad, 18 overwinningen behaald. Totaal hebben we tien jaar genoten van dit paard.
We hebben een goed adres voor hem gevonden: bij Jan Beemsterboer, die het nog wel een keer wilde proberen met onze ruin.

2009: Nog een jaartje bij Jan Beemsterboer

Stamboom en afstamming:

De vaderlijn is die van Star's Pride. Star Performer en Nevele Pride zijn beide zoons van deze tophengst uit de USA, waarop Right Side Up dus is ingeteeld. Chimène Mac had een Franse moeder, Hurry Up een Franse vader (Olivier B) en Linda een Franse overgrootmoeder. Ook Heres had een Franse hengst in zijn stamboom. De rest is van heel goed Amerikaans bloed.
De moederlijn gaat via Ageeth Hollandia en Queen Bess terug op Evalee Hanover. Deze topmerrie uit de USA is ook grootmoeder van Heres en overgrootmoeder van Linda en komt dus driemaal in de stamboom van Right Side Up voor.

Grootmoeder Wilma Up heeft goed gefokt met Express Up 16,1 Fresh Up 17,9 Gallant Up 16,4 Hurricane Up 22,4 (verongelukt in de training) en Jonker Up 16,6. Dit zijn al haar producten.

Moeder Fresh Up won bijna 30.000 gld. en bracht als fokmerrie:
1996 Noortje Up (rec. 1.19,8 - 2.950 Euro) donkerbruine merrie van Sandman Lobell
1997 gust van Cortoz Crown
1998 Presh Up (rec. 1.17,4 - 2.340 Euro) donkerbruine ruin van Demilo Hanover
1999 Right Side Up (rec. 1.15,9 - 17.240 Euro) donkerbruine ruin van Kailash
2000 Speedy Up (rec. 1.18,6 - 3.130 Euro) bruine merrie van Kramer Cash
2001 niet gedekt in 2000
2002 niet gedekt in 2001
2003 verworpen (van Kailash)
2004 Woody Up bruine hengst van Kramer Cash, gestorven als jaarling
2005 niet gedekt in 2004
2006 gust van Incredible Crafts

Fresh Up is in 2006 verkocht zonder papieren. Right Side Up bleek verreweg haar beste product te zijn geweest.

terug naar de inhoudsopgave